






| |
Griep uit Rilland
Van veerschippers tot geneeskundigen,
gegevens omtrent de familie Griep uit Rilland |
EERSTE GENERATIE
Als Cornelis
Griep, in 1789 geboren te
Kruiningen, in 1818 van Schore naar Fort Bath verhuist, ontstaat de Rillandse
tak van de Familie Griep.
Deze webpagina is voornamelijk gewijd aan de Griepen uit Rilland en hun
afstammelingen.
Een veel uitgebreider overzicht van de families Griep, Grijp en Grip
is te vinden op de webpagina van Jan Griep uit Katwijk aan Zee.
Hier wordt ook aandacht besteed aan de herkomst van de familienaam.
Klik op deze
link om naar zijn webpagina te
gaan.

De omgeving van Rilland en Fort Bath
(uit de Grote Historische Provincie Atlas Zeeland 1856-1858)
Op de tweede maart 1818 koopt Cornelis
Griep, dan 28 jaar oud, de herberg en logement "Land en Scheldezigt",
gelegen op de kade van Fort Bath, van schipper Jan Cornelisse van Boven.
Hiermee ontstaat de Rillandse tak van de familie Griep, een tak die zich
onderling nog steeds verwant voelt.
Cornelis is de
stamvader van de Rillandse tak. Hij wordt geboren op 11 december 1789 te
Kruiningen, als oudste zoon van Abraham
Griep, schipper en
graanhandelaar aldaar, en van Maria Goosen. Op 30 januari 1812
trouwt hij te Schore met de acht jaar oudere Willemina
Rottier, dochter van de burgemeester van de dorpen Schore en Vlake,
Cornelis Rottier, en van Maria Kakebeeke.
Ze krijgen drie kinderen: hun eerste dochtertje Marie wordt
geboren op 7 december 1812 te Schore, doch leeft slechts een uur. Later volgen Maria,
geboren 29 augustus 1814 te Schore, en Cornelis,
die na de verhuizing, op 22 oktober 1819, wordt geboren in "Land en
Scheldezigt" te Fort Bath.
Vanaf 1824 wordt Cornelis Griep genoemd als pachter van
het veer van de Bathse Kaai over de Westerschelde naar Doel, Fort Lillo en
Antwerpen. Hij betaalt hiervoor fl 100,- per jaar aan de ambachtsheer.
Cornelis is schipper op de "Maria Cornelis", een boeijer vaartuig van
11,5 ton.
In 1833, nadat België onafhankelijk is geworden, wordt hij "schipper
visiteur der recherche te water" genoemd. Hij werkt dan voor de ontvanger
der directe belastingen. Tussen 1820 en 1834 bekleedt hij ook een publieke
functie, hij is dan schepen (raadslid) van de gemeente Fort Bath.
|
"Land en
Scheldezicht" is nog steeds
een café, en hoewel het wijdse uitzicht over de Westerschelde na het
ophogen van de dijk tot Deltahoogte verdwenen is, blijft het een bijzonder
plekje.Ook de huidige eigenaars zijn trots op de twee eeuwen historie van
het gebouw.
Na het overlijden van Willemina Rottier, in 1863,wordt het in de
boedelscheiding als volgt beschreven:
"Een Woonhuis, Schuur en Erve, staande en gelegen in de gemeente
Fort Bath op de kade aldaar, zijnde de herberg en logement "Land en
Scheldezigt", kadastraal bekend in sectie B, nummero 34 huis en erf
met een roede twaalf ellen, geschat op Drie duizend Guldens"
|
TWEEDE GENERATIE
Dochter Maria Griep
trouwt met Leendert Johannes Eybaard, genees- , heel- en
verloskundige te Krabbendijke.
Cornelis Griep Czn. neemt
in 1856, na het overlijden van zijn vader, "Land en Scheldezigt" over.
Hij blijft lange tijd vrijgezel, maar op 48-jarige leeftijd komt het dan toch
nog tot een huwelijk. Hij trouwt met de veertien jaar jongere Neeltje
van Liere, afkomstig uit Krabbendijke.
Ondanks de gevorderde leeftijd van Cornelis worden uit dit huwelijk nog drie
kinderen geboren: Wilhelmina Cornelia, geboren 15 augustus
1869, Willem,
geboren 14 oktober 1870, en Cornelis, geboren 14 februari 1872,
overleden 21 juli van hetzelfde jaar.
In de zestiger jaren van de 19e eeuw
werd Zuid-Beveland verbonden met
het vaste land van Noord-Brabant. De verbinding tussen Oost- en Wester-
schelde werd afgesloten door de aanleg van een spoordam door het Kreekrak.
Cornelis Griep heeft hier indirect veel geld aan verdiend: de arbeiders aan de
spoordam kwamen in het weekend hun geld verdrinken in het dichtstbijzijnde café:
"Land en Scheldezicht".
In de familie ging het verhaal dat aan
het einde van het weekend twee zinken emmers tot de rand toe gevuld met zilveren
guldens onder de toog stonden !
DERDE GENERATIE
Wilhelmina Cornelia (Mientje)
Griep
is getrouwd met Willem Frederik van Gorsel,
landbouwer te Rilland.
Willem
Griep heeft "Land
en Scheldezicht" niet overgenomen van zijn ouders. Hij werkt eerst als
winkelier, later als volontair op het gemeentehuis van Rilland-Bath.
Als de net zestienjarige Adriana Verplanke, dochter van de gemeenteveldwachter
van Rilland, zwanger van hem blijkt te zijn is een huwelijk
snel geregeld. Ze trouwen op 27 februari 1896 te Rilland.
Nog voor Adriana 20 jaar oud is heeft ze al drie kinderen. Het worden er
uiteindelijk zeven: Cornelis
(Kees, 1896), Jacob
Pieter Jansen (Jaap,
1897), Neeltje
(Nel, 1899), Adriana
(Arjaantje, 1901), Wilhelmina
Cornelia (Mien, 1905), Adriaan
Willem (Adri, 1907) en Willem
Adriaan (Wim, 1909).
VIERDE GENERATIE
De erfenis van zijn ouders stelt Willem Griep in
staat zijn kinderen een goede opleiding te geven.
Hiermee wordt een heel nieuw vakgebied in de familie geďntroduceerd: de
geneeskunde !
Kees wordt huisarts in Heinkenszand en later in Goes,
Nel trouwt met haar kersverse zwager Paul Johan Duinker, die
huisarts te Tholen wordt, Mien wordt verpleegster, Adri
uroloog te Amsterdam en Wim longarts te Rijswijk en te
Delft.
Alleen Jaap kiest een ander beroep, hij wordt landmeter
bij het kadaster. |

Cornelis Griep, tijdens zijn
studie in Amsterdam, circa 1920. |
De kinderen van Willem Griep en Adriana Verplanke
trekken allen weg uit hun geboortedorp, en na het overlijden van Willem in 1933
is zijn zus Mientje het laatste lid van de familie Griep op Rilland. De
"vierde generatie", en later ook hun kinderen, komen echter in de
zomervakanties graag logeren op de boerderij van Van Gorsel. Als Mientje
overlijdt in 1959 wordt dat wel steeds minder.
Adriana Verplanke laat na het overlijden van haar man een nieuw huis bouwen aan
de Hoofdweg te Rilland. Daar woont de "weduwe Griep" nog lange tijd,
totdat zij, bijna honderd jaar oud, overlijdt in 1979.
Hiermee verdwijnt de familienaam Griep na 180 jaar uit Rilland-Bath.
Deze
pagina is voor het laatst gewijzigd op 1 mei 2008. © C.
Griep
|