Jacoba Adriana Hollestelle (1937-2002) Conny Vandenbos
Jacoba Adriana
(Conny) Hollestelle (B-VII-f-1) werd geboren op 16 januari 1937 in 's-Gravenhage, waar
haar vader Johannes Antonius Hollestelle een dameskapsalon had. Hij was getrouwd met
Petronella Werner. Conny was het oudste kind en enige dochter uit het huwelijk. Haar twee
broers scheelden drie en zes jaar in leeftijd. In de oorlog raakte haar vader zijn
kapperszaak kwijt door een bombardement en begon een nieuwe zaak in Rijswijk.
Conny zag niets in het kappersvak en ging al op elfjarige leeftijd naar de HBS in Den
Haag. In die tijd kreeg zij balletlessen en volgde ze zang en spraaklessen. Haar eerste
landelijke bekendheid kreeg zij als Conny van den Bos in 1960 door een interview in het
KRO radioprogramma 'Springplank'. Dit programma gaf aandacht aan amateurs met
verschillende talenten.
De naam Van den Bos was de achternaam van haar eerste man, die zij
na de scheiding bleef gebruiken en na haar internationale doorbraak als artiestennaam
gebruikte op Amerikaanse wijze geschreven: Vandenbos. Uit dit huwelijk is een dochter
geboren, Karin.
In 1961 trad zij op in de 'Bruce Low-show' van de
VARA. In dat jaar werd zij ook gekozen voor het Knokke Songfestival en zij legde daarmee
de basis voor een grote bekendheid in Nederland als zangeres van oorspronkelijke
Nederlandstalige liedjes van een kwaliteit en sfeer als goede Franse chansons. In de
eerste jaren spraken haar liedjes nog niet het grote publiek aan, maar Conny ging verder
met haar eigen repertoire, gesteund door mensen als Ton Kool en Manus Willemse.
In de jaren 1964 en '65 brak zij door bij het
Nederlandse publiek. In 1964 kreeg zij een eigen televisieprogramma 'Zeg maar Conny'. Zij
kon daar haar eigen liedjes presenteren. Het programma was een groot succes.
In maart 1965
vertegenwoordigde zij Nederland op het Eurovisie Songfestival in Napels. Over haar
optreden daar met het liedje ''t Is Genoeg' het volgende:
"Haar 'chanson
noir'-achtige liedjes zo intensief en fel gebracht, gecombineerd met haar opmerkelijke
persoonlijkheid brachten haar lang en nadrukkelijk applaus; Dolf van der Linden rende naar
de kleedkamer en zei: "Nou, als Nederland dit jaar niet bij de top eindigt, hoeven we
voortaan nooit meer mee te doen, want je hebt het geweldig gedaan!" De jury met al
haar doorzichtige over-en-weer balspel tussen de Franstalige en Scandinavische blokken,
zette Conny hoog, en zij zou zeker bij de eerste drie zijn gekomen als men het Nederlands
verstaan had."
Het songfestival bezorgde haar zowel nationaal als
internationaal bekendheid. Radio en televisie kregen in de jaren '60 meer en meer
belangstelling voor haar en ook haar platen kregen steeds meer succes bij het grote
publiek. Ze deed mee aan diverse festivals zoals Sopot en Split en maakte tournees door
een aantal Europese landen met haar eigen tour de chant. Ook deed zij een aantal optredens
in Suriname en de Nederlandse Antillen.
In 1966 trouwde zij met musicus Ger Faber. Uit dit
huwelijk is een zoon geboren, Jeroen.
Haar eerste grote hit werd het lied 'Ik ben
gelukkig zonder jou' van Hanny Meijler en Peter Koelewijn, dat naar de zesde plaats op de
hitparade tussen de beat- en protestsongs uit die tijd steeg. De tekst van het lied was
een van de eerste met een meer emancipatorische inhoud. Kort daarna maakte zij haar eerste
langspeelplaat (1967), getiteld 'Conny Vandenbos'. Met deze plaat kon zij haar
veelzijdigheid accentueren van het satirische tot het melancholieke-romantische. Andere
bekende nummers uit het einde van de jaren '60 waren 'Paleis met Gouden muren' (ook van
Hanny Meijler en Peter Koelewijn), 'De man van mijn hart', 'Ik geef een feest', 'Frankie',
'Raak me niet aan', 'Blij zijn' enz. De twee albums die in dit tijd verschenen waren
getiteld 'Vrouwen zijn vrouwen' en Liedjesalbum'.
In het begin van de jaren '70 veranderde de
zangstijl van Conny Vandenbos in een meer romantische stijl. Zij zong toen liedjes als
'Roosje m'n roosje' en 'Sjakie van de hoek'. Haar tekstschrijvers waren Herman Pieter de
Boer, Gerrit den Braber, Han Dunk, Gerard Cox en Astrid en Lennaert Nijgh. Langspeelplaten
uit die tijd waren 'Een vrouw van deze tijd' (met de gouden hit 'Roosje m'n roosje'), 'Van
dichtbij', 'Zo wil ik leven', 'Licht en schaduw', 'Over liefde' en 'Het beste van Conny
Vandenbos', lp's die met goud, platina en diamant werden bekroond.
In 1977 kreeg Conny Vandenbos een Edison, alsmede
de Gouden Harp van Conamus. Andere prijzen die zij in die tijd ontving waren twee
productieprijzen en de Edith Piaf trofee. In 1979 werd ze in België 'Vrouw van het jaar'.
In 1980 verraste zij haar fans met een LP met
liedjes van Janis Ian: 'Conny Vandenbos zingt Janis Ian'. Op deze langspeelplaat staat het
duet 'Don't leave tonight', dat zij samen met deze Amerikaanse zangeres zingt.
In de jaren '80 ging Conny ook meewerken aan
televisieprogramma's. Zo stond zij een seizoen in de André van Duin revue en een
theatershow met Ted de Braak. Ook zelf presenteerde zij televisieprogramma's en speelde
twee seizoenen in de musicals 'Boefje' en 'Heimwee'. Albums die in die tijd van haar
verschenen waren 'Vogelvrij', 'Net als iedereen' en 'Het mooiste van Conny Vandenbos'.
Naast zingen ging ze het radioprogramma 'Close Up' presenteren bij de TROS en ook kreeg
zij een eigen programma bij Radio Utrecht en Radio Gelderland. In de jaren '90 heeft zij
een eigen programma, getiteld 'Thee met Conny', bij de commerciële radio-zender 'Radio
Noordzee', waarin zij aandacht geeft aan Nederlandse artiesten. Ook werkte ze mee als
panellid in het spelprogramma 'Zo Vader Zo Zoon' van de NCRV.
De afgelopen jaren heeft Conny bijna jaarlijks een
album afgeleverd. In 1987 'De mooiste dag' (met 'Wat ben ik blij dat er liefde bestaat'),
in 1989/1990 'Wie weet wat liefde is' met de gelijknamige hit. In 1992 'Conny Vandenbos -
nu', 1993 '14 Grootste hits van Conny Vandenbos (goud), 1995 'Vriendschap' (meer dan
50.000 exemplaren verkocht) en in 1996 de albums 'Het beste' en 'Goed voor goud'.
Op zondag 7 april 2002 overleed Conny Vandenbos na een kort ziekbed
aan longkanker. Zij is 65 jaar geworden.
Meer informatie over Conny
Vandenbos op de website van het Nationaal Popinstituut.
Zie ook:
www.connyvandenbos.com en
Wikipedia |
|
|
|
|