De koppen

Piet Oosthoek hakt koppen, reeksen beelden, rechtstreeks of indirect het menselijk hoofd betreffend. Het hoofd: In andere gevallen door de hals met het lijf verbonden. Zetel van de wil, zin en verstand, besturingskamer en archief, drager van het aangezicht, spiegel en raadsel, inkeer, open poort, gesloten muur: een wereld in zichzelf.De kop als beeldenaar. De volkskunstenaars van de Cycladen gaven de overledenen grafbeeldjes mee op hun laatste reis. In enkele gevallen hakten zij van levensgrote beelden het hoofd af: de essentie als medereiziger. Ook de plunderaars van de Aziatische tempelsteden decapiteerden de prachtige beelden vaak en stalen voor hun snel gewin uitsluitend de hoofden.De kop als pars pro toto: het deel voor het geheel. De vloeiende vorm van de gelaatstrekken: de brauwen, de neus, opliggende ogen, jukbeen en holte, het in zichzelf verzonken gelaat, steenhard doch limpide. Doorzicht.

The Heads

Piet Oosthoek sculpts heads. A series of sculptures, directly or indirectly concerning
the human head. The head: linked in other cases by the neck to the torso. Seat of
the will, sense and intelligence, control chamber and file, bearer of the face, mirror
and riddle, an open gateway, a closed wall : a whole world in itself.
The head as sculpture. The artisans of the Cyclades made grave sculptures for the deceased.
In some cases they sculpted life-sized images of the head: the essence of the traveller. Also
the plunderers of the Asian temple cities frequently decapitated the splendid sculptures,
stealing only them to make a quick profit.
The head as pars pro toto "(taking) a part for the whole" The fluid form of the features:
the brow, nose, eyes, cheekbones and hollows, the face sunken in on itself, stone hard
yet softened. Transparent.

 
 
 
 
 
 
 

?