Evenals in hun eerdere boeken weten Guus en Nel Schipper de lezer deelgenoot te maken van deze zeer afwisselende fietstocht door hun boeiende en vaak vermakelijke relaas van hun belevenissen en ontmoetingen onderweg, zoals die met een verwarde, kolossale man die hen tijdens een eetstop tot tweemaal toe met de dood bedreigd, maar hen uiteindelijk waarschuwt voor de nadere ondergang van de wereld.

Na de Ardennen trekken ze door het pittoreske Luxemburg naar het uitgestrekte, kale akkerbouwgebied van Noordoost-Frankrijk, waar hitte en harde tegenwind hun tegenspelers zijn, maar Metz en Nancy hun inspanningen snel doen vergeten.

Ze trekken de Vogezen over en rijden naar Zwitserland waar de vaak zo lieflijke Jura zich nu van een heel andere kant laat zien en ze geconfronteerd worden met hevig noodweer. Als ze verder door Zwitserland fietsen en de Alpen hun opwachting maken, gaan de donkere bergen vaak schuil achter loodgrijze, laaghangende wolken. Ze maken het landschap somber en desolaat maar zeker niet minder mooi.

De grote meren aan de zuidzijde van de Alpen maken onder een stralend blauwe hemel  een overweldigende indruk op hen, hoewel ze soms gebukt gaan onder de uitwassen van het massatoerisme. De latere ritten door Noord-Italië zijn soms minder boeiend, maar aan het einde van een fiets- dag maakt een schitterende stad haar opwachting: Como, Bergamo, Brescia, Verona, Montagnana en Padova. Uiteindelijk bereiken ze Mestre na een dodenrit over een levensgevaarlijke weg. Hier nemen ze enkele dagen hun intrek in een hotel en reizen dagelijks met de trein naar Venetië, de stad die zo ongelooflijk veel te bieden heeft.

'Guus en Nel Schipper hebben er weer een nieuwe ervaring met een lange afstandstocht bij. En schreven er hun zesde(!) mooie boek over.' - www.fietsen.123.nl over Trappen tot Venetië.