Désirée's World Désirée's World Désirée's World












design by MicroMacro
  

"Even" naar de bakker

Wij zijn even naar de bakker geweest, Mike en ik. Als je dit zinnetje zo leest lijkt het een fluitje van een cent: even op en neer een vers broodje halen en hup, voor je het weet sta je weer thuis. Maar dat is schijn, wij zijn daar moeiteloos een hele ochtend zoet mee. Het ritueel begint met jassen en schoenen aantrekken. Zodra Mike in de gaten krijgt dat we de jassen pakken, weet hij dat we weggaan en dat wil hij wel, en wel nu gelijk! Hij heeft nauwelijks het geduld om zich in zijn jas te laten helpen. Na deze strijd volgt het gevecht: sjaal om en muts op, af, op, af, op! Aan de wantjes waag ik me niet meer, dat is bijna onmogelijk bij een tegenstribbelend kind. Oké, Mike is ready, nu ik: jas, tas, schoenen, sleutels, geld. We kunnen vertrekken. Omdat het zo gezond en gezellig is en omdat Mike een aangeboren hekel heeft aan het autostoeltje, gaan we op de fiets. De fiets uit de schuur halen vind ik altijd al een hele stunt, want die glimmende bewegende spaken vindt hij zo interessant dat hij er nauwelijks kan afblijven en dat is riskant natuurlijk, als ik de fiets de schuur uitrij.

Dan komen we aan het volgende obstakel: de buggy. Sinds zijn verjaardag kan hij lopen, maar nog niet zo lang en ver natuurlijk. Vanaf mama’s arm heb je veel beter uitzicht over de wereld, maar Mike weegt al twaalf kilo en met m’n dikke buik kan ik dat lopen niet meer lang volhouden. En Mike bewondert onderweg alles en doet zo ongeveer twee stappen per kwartier. Dus de buggy moet mee. Als ik de buggy eerst vastmaak, is de fiets topzwaar aan de zijkant en kiepert-ie om. Als ik Mike eerst voorop zet durf ik het stuur niet meer los te laten, en het is bijna onmogelijk de buggy met één hand in het rekje vast te sjorren. Maar goed, oefening baart kunst, alles en iedereen zit vast, nu ik nog. Nu ben ik gezegend met een stoere city-bike, een hartstikke sportieve fiets, maar toch is er een trainingskamp van minstens twee weken voor nodig om te kunnen opstappen met een dikke zwangere buik tussen het zadel en kinderzitje; doordat ’t stuur zo laag staat (kan niet hoger) is er nauwelijks ruimte tussen stuur en zadel. Maar ook daar ben ik in getraind en als ik geen heel onverwachte stops moet maken gaat het goed.

Goed, we zijn vertrokken, het kost wat moeite, maar als we eenmaal rijden is het genieten. Je ontdekt de wereld door de ogen van een kind weer helemaal opnieuw. Hij lacht en zwaait naar medefietsers, benoemt alle voertuigen (universeel toto) en wrijft af en toe lief met z’n bolletje tegen mijn jas of legt z’n handje op mijn hand. Gezellig zingend rijden we naar ons doel: de bakker. We ’parkeren’ een eindje verderop, zodat we wederom zeer sportief er nog een wandelingetje aan vast knopen. Zelfde probleem als thuis, alleen nu in omgekeerde volgorde. Wat doe je eerst, ’t kind of de buggy? Als ik de buggy er eerst afhaal, moet ik die met één hand uitklappen en dat lukt niet. Haal ik Mike er eerst af, dan is die met een beetje pech al en eindje gaan wandelen voordat ik de buggy eraf heb. Als ze nog niet lopen is het helemaal een crime, want waar laat je dan het kind? Zeker als het regent kun je het moeilijk op de grond zetten! Ik kan me nog nauwelijks voorstellen hoe ik dat straks met twéé ukkies moet doen.

Mike zit in de buggy en we kuieren kalmpjes richting bakker, kopen een vers broodje en lekkere koeken voor bij de koffie (Mike krijgt vast een hapje) en dan herhalen we het hele programma nog een keer. Alles weer op en aan de fiets en thuis de hele handel er weer af. Brigitte Kaandorp heeft er eens een komisch stukje over verteld, wat ik samen met een vriendin pas gierend van de lach heb opgerakeld. Volgens Brigitte Kaandorp (die had natuurlijk een vreselijk scenario, compleet met valpartijen en poepbroek) komt het erop neer dat je, als je een moeder met kind op de fiets tegenkwam, je duim moest opsteken om te laten zien dat ze een topprestatie had geleverd!


  




[ HOME | IVF-DAGBOEK | COLUMNS | FOTOBOEK | GEDICHTENTUIN ]
[ GEBOORTEKAARTJES | GASTENBOEK | WINKELTJE | E-MAIL | LINKS ]