Van het Etosha National Park op weg naar de kust. Onderweg hebben we geslapen in Khorixas; het fotograferen niet waard. Na Khorixas zijn we naar Swakopmund gereden, een afstand van 580 km, over slechte tot zeer slechte gravel wegen. We reden langs enkele bezienswaardigheden en daarna door het Namib Naukluft Park. Een anternatieve weg was er ook; deze is beter maar je rijdt dan niet via Skeleton Coast.
De eerste
bezienswaardigheid waar we langs kwamen (we moesten er 50 km voor
omrijden) was het Versteende Woud. We waren de eerste bezoekers
die dag dus de beheerder moest zijn kantoortje nog openen. We
moesten ons eerst inschrijven: of we een eigen pen wilden
gebruiken want die was er niet!
We werden gewezen op enkele grote fossiele bomen. Het hele terrein lag er echter bezaaid mee, maar enkele waren duidelijk van woudreuzen geweest. 200 miljoen jaar geleden moet hier een bos hebben gestaan. Veel bomen zijn overgebleven en geheel versteend. Ze zien er echt uit als levende bomen met jaarringen en knoesten maar voelen aan als steen.
Rond de grote bomen hadden ze een afscheiding van stukjes fossiele boom gemaakt. Het zag er uit als een graf wat in feite ook is. Op de foto is een Welwitschia te zien. Ze noemen dit ook wel een levend fossiel omdat deze planten tegen extreme droogte kunnen. Na een regenbui gaan ze dan weer bloeien. Deze vreemde planten komen alleen in Namibië voor. De plant op de foto is meer dan 100 jaar oud.
Op de beheerder na zag het er allemaal netjes verzorgd uit. Terwijl wij daar rondkeken waarschuwde de beheerder zijn vrienden die klaarstonden met de souveniers toen we weer bij de uitgang kwamen.
 |
|
 |
