Gedichten geschreven 15 februari

 

De nood

 

 

De nood is hoog

Ik vraag me af

Wat me er toe bewoog

 

De stilte doet pijn

Ik vraag me af

Waarom heb ik het niet fijn

 

De hulp heb ik nodig

Ik vraag me af

Waarom ben ik zo wanhopig

 

De pijn is enorm groot

Ik vraag me af

Hoe hoog is de nood

 

De weg

 

 

Ik voel me zo klote

Het is me ff ontschoten

Waarom ik deze weg ben ingeslagen

Waarom ik de kans wil wagen

 

Wat heeft me hiertoe bewogen

Heb ik tegen mezelf gelogen

Dat dit de enige weg was

Want anders had ik tegen deze gezegd: Ik pas

 

Ik moet nog even doorgaan

Met het bestaan

Want als het goed ga

Weet ik straks weer dat ik besta

Waarom voel ik jouw pijn

 

 

Waarom voel ik jouw pijn

Ik zou bij je willen zijn

Je die schouder te geven

Zodat je door kan met je leven

 

Ik lig hier nu zonder iets voor je te kunnen doen

Ben verdomme mijn tijd aan het verdoen

Jij verdient deze pijn niet

Evenmin als die hoop verdriet

 

Ik denk aan jou

En jij aan mij

Samen komen we er doorheen

En voelen we ons beiden als voorheen

 

Van binnen

 

 

Ik beef van binnen

Ik weet niet waar te beginnen

Heb zoveel te beschrijven

En ondervonden aan den levend lijven

 

Mijn hart is vol met pijn

Waarom moet het leven zo zwaar zijn

Zo lijkt de dood haast fijn

 

Alhoewel

Ik zeg wel haast

Maar ik zit er naast

Vanhieruit lijkt de hel een hemel

.

 

 

 

 

 

 

 

 

vorige

 

 

 

 

 

 

 

 

Het leven is zo kort

 

 

Het leven is zo kort

Maar dat is niet eens wat er aan schort

Het leven zit vol ellende

Maar alleeh dat wendde

 

Ik lijk wel een clown

Maar van binnen ben ik down

Misschien ben ik wel stom

En doe ik iets dom

 

Maar mijn hart gaat kapot

Ik word langzaam zot

 

volgende


Index