Biografie Zecharia Sitchin
De in Rusland geboren, en in Palestina opgegroeide Zecharia Sitchen heeft niet alleen veel onderzoek gedaan naar de inhoud van de Soemerische kleitabletten, maar hij heeft het ook aangedurft om de inhoud - hoe ongepast het ook moge zijn binnen de huidige tradities - te verwerken in een aantal lijvige boeken.
Deze man, die zich verdiept heeft in het oud- en nieuw Hebreeuws, allerlei Semitische en Europese talen is tevens een groot kenner van het oude testament (in de oorspronkelijke tekst) en van de archeologische vondsten in het Midden Oosten. Hij beweert - op basis van zijn studie van de Soemerische spijkerschriftteksten - dat de zaken die onze oudste beschaving beschreef wellicht geen mythen waren, maar werkelijkheid.
De Soemerische teksten welke overigens ouder zijn dan de bijbelse teksten, schrijven over een 'godenvolk' dat honderdduizenden jaren geleden mensen heeft gemaakt door hun eigen DNA te combineren met DNA dat reeds op Aarde te vinden was. Zij zouden volgens de Soemeriėrs op deze wijze de mensen hebben geschapen. Dit godenvolk welke zij de 'Annunaki' noemden zou vervolgens een grote rol gespeeld hebben in de geschiedenis van de mensheid.
Sitchen maakt hierbij geregeld vergelijkingen met de geschiedenis zoals deze in de bijbel wordt beschreven. Hierbij wijst hij de lezers op opmerkelijke zaken in de bijbel en hoe ze overeenstemmen met zaken die door de Soemeriėrs werden beschreven. De god uit de bijbel zou een ver-enkelvoudiging zijn van een groep goden die ook met elkaar in strijd waren.
Sitchen is binnen de wetenschappelijke wereld niet geliefd omdat hij consistent doorgaat met zijn bevindingen, zelfs als dat vele heilige huizen omver werpt. Om een indruk te geven van de gevoeligheid van deze Soemerische teksten kan deze interpretatie van de gebeurtenissen in de tuin van Eden dienen: het verhaal van de slang en het eten van de appel door Eva, lijkt wel erg sterk op het Soemerische verhaal van een god (Enlil genaamd) die de mens vooral volgzaam wilde houden, en zijn broer Enki, welke de mens wilde leren dat er een verschil is tussen goed en kwaad.
Je kunt je voorstellen dat een groot deel van de Westerse wetenschappers - die immers vaak Christelijk zijn opgevoed - moeite heeft met het concept dat de slang uit genesis, wellicht symbool stond voor een god die het juist goed met de mensen voor had. Dat wordt natuurlijk al snel als de reinste godslastering en duivelsverering afgedaan.
Het laat echter onverlet dat de oude klei-teksten voor zich lijken te spreken. Je kunt er zelf voor kiezen om de inhoud al dan niet af te doen als zijnde mythisch. Veel van Sitchen's populariteit komt door mensen die juist heel graag een alternatief willen voor de bijbelse variant. Mensen die graag bezig zijn met UFO's en buitenaardse beschavingen halen met verve het werk van Sitchen aan om hun standpunten kracht bij te zetten.
Wellicht komt ooit nog eens de dag dat Sitchen's monnikenwerk op de juiste waarde wordt geschat.
