overlijdensadvertentie PZC 13 augustus 2004: "Het laatste beetje is nu op, veel was er te veduren, Het kaarsje is nu opgebrand, gedoofd zijn nu alle vuren." Mijn lieve man, onze zorgzame vader en opa uit duizenden heeft ons toch nog onverwacht moeten verlaten. Hij was er altijd voor ons. Wemeldinge, 12 augustus 2004. Oosterscheldestraat 51, 4424 EN We,eldinge. Jan is opgebaard in het mortuarium van "De Wemel", Kromme 1 te Wemeldinge, alwaar gelegenheid tot afscheid nemen is op zaterdag 14 augustus van 19.30-20.00 uur en zondag 15 augustus van 19.30-20.00. De crematieplechtigheid zal plaats vinden op maandag 16 augustus om 13.00 in het crematorium te Middelburg, Westelijke Havendijk 3. Hierna is er vanaf 14.45 uur gelegenheid tot condoleren in dorpscentrum "De Wemel, Dorpsplein 1 te Wemeldinge.
Jan is niet de zoon van Marinus Minnaar. Genoemd naar moeder's kant.
Woont momenteel in de Ooosterscheldestraat 51 Wemeldinge.
Geschiedenis van Goes
In de 12e eeuw ligt er een kleine nederzetting aan de Korte Gos, een kreek op Beveland. Op de kreekrug bouwen de dorpelingen hun huizen en al spoedig ontstaat er een markt-plein. De ambachtsheren bouwen een verdedigbare toren. Er tegenover komt een kerk, gewijd aan Maria Magdalena, de heilige die staat afgebeeld op het middeleeuwse stadszegel. Het dorp groeit gestaag.
Dorp wordt stad
Gravin Jacoba van Beieren staat in 1417 toe dat de Goesenaars een gracht rond hun grondgebied graven, met bruggen, poorten en een stadsmuur. Het dorp is een stad geworden. De voornaamste bron van welvaart is de zoutwinning uit veen. Een andere belangrijke nering in de 15e eeuw vormt de lakennijverheid. Schepen met thuishaven Goes zijn in die tijd te zien in veel West-Europese havens. De 16e eeuw is in Goes een periode van economische teruggang. Overstromingen richten veel schade aan en de haven verzandt. In 1554 brandt driekwart van de stad af. Men herbouwt de huizen in steen.
Vestingstad
In 1577 vertrekken de laatste Spaanse troepen uit Zuid-Beveland, waarna Goes zich voor de Prins van Oranje verklaart. Prins Maurits geeft Goes toestemming voor de aanleg van een verdedigingsgordel. Op luchtfoto's is nog altijd goed te zien dat Goes ooit een vestingsstadje is geweest. Inmiddels komt de werkgelegenheid voornamelijk voort uit de marktfunctie van Goes. De namen van pleinen en kaden herinneren nog aan die tijd: Grote of Korenmarkt, Oude Vismarkt, Vlasmarkt, Beestenmarkt, Kreukelmarkt, Bierkade, Turfkade en Houtkade.
Geschiedenis van Goes
In de 12e eeuw ligt er een kleine nederzetting aan de Korte Gos, een kreek op Beveland. Op de kreekrug bouwen de dorpelingen hun huizen en al spoedig ontstaat er een markt-plein. De ambachtsheren bouwen een verdedigbare toren. Er tegenover komt een kerk, gewijd aan Maria Magdalena, de heilige die staat afgebeeld op het middeleeuwse stadszegel. Het dorp groeit gestaag.
Dorp wordt stad
Gravin Jacoba van Beieren staat in 1417 toe dat de Goesenaars een gracht rond hun grondgebied graven, met bruggen, poorten en een stadsmuur. Het dorp is een stad geworden. De voornaamste bron van welvaart is de zoutwinning uit veen. Een andere belangrijke nering in de 15e eeuw vormt de lakennijverheid. Schepen met thuishaven Goes zijn in die tijd te zien in veel West-Europese havens. De 16e eeuw is in Goes een periode van economische teruggang. Overstromingen richten veel schade aan en de haven verzandt. In 1554 brandt driekwart van de stad af. Men herbouwt de huizen in steen.
Vestingstad
In 1577 vertrekken de laatste Spaanse troepen uit Zuid-Beveland, waarna Goes zich voor de Prins van Oranje verklaart. Prins Maurits geeft Goes toestemming voor de aanleg van een verdedigingsgordel. Op luchtfoto's is nog altijd goed te zien dat Goes ooit een vestingsstadje is geweest. Inmiddels komt de werkgelegenheid voornamelijk voort uit de marktfunctie van Goes. De namen van pleinen en kaden herinneren nog aan die tijd: Grote of Korenmarkt, Oude Vismarkt, Vlasmarkt, Beestenmarkt, Kreukelmarkt, Bierkade, Turfkade en Houtkade.