rock
Home Verhalen Ingrid Verhalen Ruben Español English Foto's Contact

 

 

Nw Zlnd: verkenning
Rute Waitomo, Othorohanga
Van Tongiroro tot Feartherston
Orka’s of dolfijnen?
Op zee en in de lucht
DE LAATSTE STAPPEN IN NW-ZEELAND
Nieuw leven in Australië
SLAVENWERK

Van Tongiroro tot Feartherston

Van Tongiroro tot Feartherston

 

 

Hey mensen,

 

Nadat we bij Taupo weg gingen, zijn we richting Tongiroro National park gegaan. Hier zouden Ingrid en ik een ‘Lord of the rings’ tour doen.

We zouden overnachten bij de mensen die ook de tour met ons zouden doen. Een maal aangekomen in de lodge, mochten we voor de prijs van een tentsite gewoon in een van de slaapkamers slapen! Super de lux dus!  Dit is ons zo goed bevallen, dat we nog maar 2 nachtjes geboekt hebben. Julianne en Willy waren heel erg gastvrij, en je kon altijd bij ze aankloppen als je wat nodig had. Met Willy zijn we maandag 28 feb. de tour gaan doen. Hij wist dat ik niet zo een super fan was, dus heeft hij de hele tour een beetje gecombineerd met dingen over de natuur en over de ‘Lord of the rings’. De hele tour was zeker de moeite waard!

 

Een dag daarna hebben we een Horsetrack geboekt bij John. Ja zelfs Ingrid heeft de remmen op het paard gevonden. Dit was weer een hele mooie tocht door de bergen, we hadden een 2 uur tocht geboekt maar uit eindelijk hebben we zo'n 3 uur gereden... Later hebben we nog bij John thuis wat gedronken, en heeft hij ons zijn website laten zien, en fotoboeken van zijn tracks in de afgelopen tien jaar. De mensen hier zijn niet zo heel erg rijk, en wat ik grappig vond was dat hij een arabier.(goed paard) had moeten verkopen om een laptop te kunnen kopen. Overal merk je gewoon dat de mensen zo verschrikkelijk gastvrij zijn.

 

De dagen die daar opvolgden hebben we nog een paar prachtige Lord of the rings locaties bezocht. En donderdag 3 maart.(sorry Iris dat ik niet kon bellen) hebben we overnacht midden in de bergen op een prachtige camping. De weg naar de camping was vol met stenen.(geen verharde weg) en het liep heel stijl naar beneden. Op dat moment zaten we nog te twijfelen of we wel naar de camping konden met onze auto. Maar na effe gewacht te hebben kwam er een andere "normale" auto aan, en die ging gewoon naar beneden, dus hebben wij ook maar de gok gewaagt. En de volgende dag reed de auto gelukkig weer braaf naar boven...

 

Vrijdag 4 maart zijn we richting Featherston vertrokken. Hier in de buurt was ook een L.O.T.R Locatie. De locatie bevind zich op een stuk privé land met een prachtig landhuis eraan vast. In de buurt zou een plaats zijn waar we wel zouden kunnen kamperen. Ingrid en ik zijn door een van de lokalen met de auto naar de locatie gebracht. Alleen het hek naar het landhuis was dicht. We hebben toen een zijweg genomen, en hebben aan de buren gevraagd hoe we er moesten komen. Deze zijden tegen ons dat we dan een zijhek moesten openen en zo kwam je ook tot het landhuis. Eenmaal aangekomen bij het huis deed niemand open. Er brandde gewoon licht, en de honden liepen rond.(trouwens erg lieve waakhondjes) En een van de zijdeuren was gewoon open, dus je kon zo het huis in. We hebben daar een aantal uren zitten wachten op een teken van leven, maar niemand die kwam. Pas rond 10 uur 's avonds kwam een auto  met de eigenaar er in. We mochten van hem de volgende dag niet in de tuinen kijken, want dan zou hij aansprakelijk zijn als er wat met ons gebeurd. Dus moesten we dat met de touroperator kortsluiten en dan met een tour komen. En ook mochten we niet in zijn landgoed slapen voor een nachtje. Hij gaf ons het adres van een camping in een ander dorp, dus zijn we wat teleurgesteld weggegaan.(is dit de Nieuw-Zeelandse gastvrijheid?) We zijn die avond niet meer naar de camping gegaan, maar hebben wild gekampeerd op een picknickplaats.

 

Nou mensen tot horens!

Groetjes Ruben.