Zaterdag 30 april (koninginnedag!) zijn we door gereden tot Port Macquarie, hier ben ik met het Israëlische meisje naar een Koala hospitaal geweest. In dit hospitaal werken ongeveer 200 vrijwilligers, en ze nemen Koala's op die zijn aangereden door auto's, of verbrand in bosbranden etc. Er zaten op dat moment zo'n 24 koala’s in het ziekenhuis, en buiten het ziekenhuis was een groot park, waar je ook een aantal losgelaten koala’s in de bomen zag.(die waren ontslagen uit het ziekenhuis)

 

Zondag zijn we verder getrokken naar Byron Bay, erg mooi, maar veel te toeristisch plaatsje aan het strand! Het weer zat ons niet echt mee, we hebben heel veel regen aan de oostkust gehad.(je zou toch anders verwachten hier in Australië!)

 

Woensdag 4 mei heb ik samen met Hagar. (Israëlisch meisje) een surf les genomen, dit was echt super gaaf!! Het viel ook niet echt mee. Wederom hadden we weer stralend weer.(regen, regen en nog is regen) Gelukkig maakt dat voor het surfen niets uit, want je word toch nat! En het had wel een grappig effect op het water.

 

Donderdag 5 mei zijn mijn chauffeur en ik weer verder gereden, het Israëlische meisje is achter gebleven in Byron, want ze wilde hier nog langer blijven. We zijn toen door gereden naar Brunswickheads, dit op aanrader van een Scotch koppel wat we ontmoet hadden in Akaroa (Nieuw Zeeland) Dit was ook zeker net zo mooi als Byron, maar verder was hier niets te doen, dus zijn we verder gereden naar Kingscliff.

 

Vrijdag 6 mei hebben we Mt Warning beklommen, was een mooie wandeling, en op het laatst was het echt bergbeklimmen, dan moest je jezelf op hijsen met een ketting om naar de top te komen!(en naar beneden idem!) De top was erg mooi, en in de verte kon je ook cape Byron zien, terwijl het voor ons toch nog een stuk rijden was!  Na de wandeling zijn we verder gereden naar Border Rangers National park, toen we hier aankwamen was het al helemaal donker. De camping is te vergelijken met de doc campings in Nieuw- Zeeland. Deze hadden wel de luxe dat er een afdakje was met een tafel en houten zitbanken met een haardvuurtje. Toen we naar het afdakje gingen bleek deze al bewoont te zijn door twee gekke Ozzie's, hun woonden al de hele week onder het afdakje, en ze gingen van nationale park naar nationale park, om daar een poosje te blijven. Het waren wel hele gezellige Ozzie's en die avond hebben we voor het eerst een echte haardvuurmaaltijd gemaakt!! Dat was echt super gaaf. De volgende dag zijn we weer verder gereden.

 

Het weekend hebben we doorgebracht in Lamington National park, hier hebben we een track gelopen naar de belsbirdlookout, dit was een lookout zonder veiligheidshekken, en je kon dan heel mooi de andere bergen en de valleien onder en rond je zien. Ook zijn we in Lamington naar de kweebanycaves gegaan, dit was een track door het regenwoud.(inc. regen!) Deze caves waren te vergelijken met ecopoint, die we gezien hadden in de blue mountains. Vroeger woonden de Aboriginals in dit soort grotten.  De ranger die bij de camping hoorde waar we zaten, rade ons aan om ook naar de killarneyfalls te gaan, dit was ook zeker de moeite waard, het lag op militaire grond, maar het was toegestaan om naar de falls te gaan. Je kwam uit op de bovenkant van de falls, en onder je was een soort van canyon in het klein erg mooi! Ook hebben we de rainbow-arc bezocht, dit was wat meer toeristisch, het was een soort grot, met aan de zijkant een opening, en door de opening kwam een waterval. De foto's zullen het wel wat duidelijker maken!

 

Maandag  9 mei zijn we naar Brisbane gereden. Hier hebben we een ontzettend leuke hostel gevonden. Het was een kleine hostel (voor ongeveer 30 mensen) maar erg gezellig! Omdat het hier zo leuk was hebben we nog een nacht bijgeboekt. Als we 's avonds aan het wijn waren, zag je allemaal gekko’s boven je hoofd lopen, echt mijn ding hahaha.(dit kwam niet door de wijn trouwens!)

Woensdag zijn we richting Gatton gereden, dit is zo'n 80 km ten westen van Brisbane, hier zou werk genoeg zijn, in de groente en fruitteelt. Op de camping aangekomen, mochten we maar 1 nacht blijven, want het was een caravanpark, en hun hadden geen vergunning voor tenten.(raar maar waar) Donderdag zijn we dus weer verder getrokken en hebben we overal een beetje rond gevraagd waar er werk te vinden was in Gatton en omstreken. We hadden niet veel suc6, dus zijn we naar foresthill gereden, en aan Lake Dyer hebben we overnacht in een freecamping, met alle faciliteiten.

 

Vrijdag de 13e hoopten we op wat geluk...   We  zijn vandaag weer naar Gatton gereden, en hebben daar een caravan gehuurd. Het is zo'n super de luxe grote met alles d'r in! Na al die tijd in de tent, was dit wel heeeel erg luxe! Onze buren zijn allemaal Koreaanse.(bijna allemaal) dus zijn we in het midden van Chinatown beland!

 

Zaterdag zijn we naar Toowoomba, gegaan, dit is een grote stad zo'n 40 km van Gatton, hier hebben we wat rond gekeken. Ook hebben we werk gevonden in de Broccolibranche, we zouden maandag beginnen. Dus hebben we in Toowoomba super dure werkkleren gekocht! Ik heb echte, nieuwe levis jeans gekocht voor wel 10 dollar! En een t-shirt voor ook nog is 10 dollar! Verder zijn wij ook de vaste klant van het Leger des Heils.

 

Zondag 15 mei, zijn we naar Blackduck Valley gereden, dit was een motorcross park, met ook 4weeldrive banen. We hebben geen een 4weel gezien, maar genoeg motoren! Hier komen alle Aussiemotorfanaten naar toe, d'r is ook een camping bij, en dan blijven heel veel mensen het hele weekend. Was wel gaaf om te zien, ook de klein kinderen hebben een motor op hun maat, en rijden overal langs je heen.... 's Avonds kwam Erwin erachter dat er nog iemand in onze caravan woonde. Dit bleek onze huismuis te zijn. Omdat we in het midden van Chinatown leven, hebben we hem een westers - Chinese naam gegeven, Jerry-San! Jerry-San knaagde iedere dag een weg door de caravan, wat niet ten goede was van onze nachtrust! Sinds vandaag krijgt Jerry-San een blokje kaas, en laat hij zich even zien naast het fornuis.(hij woont achter het fornuis en de koelkast

 

Maandag 16 mei was onze eerste werk dag! Pffff om 5 uur 15 moesten we al opstaan, dat is gewoon midden in de nacht! Ik ben al geen ochtend mens, dus dat was wel een feestje! Maar goed in ieder geval werk haha. We hebben gewerkt in een broccoliveld, SLAVENWERK!!!! Het verdiend niet zo super en vooral de eerste dag, dacht ik dat ik geen rug meer had! Maar goed het is werk...

 

Dinsdag en woensdag was er geen werk, maar onze contractor had geregeld dat we sjalotten konden gaan plukken, dit was helemaal een vetpot! 6,80 dollar per emmer sjalotten!(veertig bosjes in een emmer) In Nederland zou ik de moeite niet eens er voor doen hahaha. Maar goed het is werk....

 

Donderdag en vrijdag konden we weer in de broccoli gaan werken. De boer had de broccoli niet gecontroleerd, en ze waren dus veel te klein, we krijgen per bin betaald, dus je raad al, super veel werk om een bin te vullen! Gelukkig hebben we wel wat extra geld gekregen per bin, maar dan nog stelt het niks voor. Maar goed het is werk....

 

Zondag 22 mei zijn we 's middags met onze Finse collega's naar de kerk gegaan.(zo noemen ze hier de pub) De mensen gaan hier 's middags want maandag morgen moet je al weer vroeg beginnen met werken. Het middag/nacht leven hier in Gatton is gewoon met een woord geweldig! De pub was bomvol!(3 oude dorpsgekken en wij)

 

Week 23 mei tot en met 29 mei is er niet zoveel gebeurd, alleen de teleurstellende broccoli verhalen die ik jullie zal besparen. Wel heb ik in deze week mijn nagel eraf gehakt met m'n broccoli mes, dit was niet zo prettig...

Het ergste was nog dat het met de eerste broccoli van de dag gebeurde, dus kreeg ik een latex handschoen aan en kon ik gewoon verder werken. De handschoen werd steeds roder en roder. Dagen later heb ik er nog meer last van gehad, want toen begon het pas echt pijn te doen, omdat de nagel er niet helemaal af was.(zat nog vast aan 1 kant) En iedere keer dat ik wat aanraakte deed m'n nagel pijnlijk buigen. Dus heb ik heel de nagel eraf gehaald, en sinds dien gaat het een stuk beter.(weer zo'n spannend gatton verhaal)

 

Zaterdag 28 mei was ons werk beloofd, maar we hadden weer een heel weekend vrij.(dat is de goede communicatie tussen contractor en boer) Zaterdag avond wilden we na heel wat glaasjes goedkope wijn naar de karaokebar gaan rond 24:00 en wat denk je was hij gewoon dicht! Op een zaterdag avond! Dus maar weer terug naar de caravan gegaan en daar een feestje gebouwd...

 

Dinsdag 31 mei en wo 1 juni. Was er weer geen werk in de broccoli. Dinsdag hadden we 5 bins gevuld, en toen konden we weer gaan. Na een half uur kwam de boer terug dat hij toch nog wat werk had voor ons. En het was relax werk nog wel! We mochten in een leeg pompoenenveld de waterslangen uit het veld halen. Wij zaten voor de tractor in de (broccoli) bins, en het was net als vissen, gewoon de slangen binnen halen. Wel waren de slangen heel vaak gebroken, dan moest je uit de bin springen, en het volgende stuk zien te vinden. En wat ook erg fijn was, is dat we per uur betaald kregen....

 

Donderdag 3 juni: was ik 's avonds even alleen in de caravan en Jerry-San kreeg zijn dagelijkse blokje kaas naast het fornuis. We hadden al een vermoeden dat Jerry-San getrouwd was want ik heb wel eens echtelijke ruzies achter de koelkast gehoord. Maar vanavond heb ik ze ook echt mogen zien! Na 10 minuten dat de kaas er lag, vlogen er twee muizen achter de koelkast vandaan, de ene achter de andere aan, en begonnen te vechten in het fornuis tot dat er een vanaf kukelde! Een van de twee.(ik heb geen idee wie Jerry nu is??!!) rende weer gauw achter het fornuis, en na 3 min kwam hij zijn blokje kaas halen! De muis die viel was een dikke muis, dus ik vermoed dat, dat zijn vrouw is en dat er een gezins uitbreiding opkomst is...

 

Vrijdag 3 juni zijn we naar Brisbane gegaan. Onze Finse collega's waren al naar Brisbane, en wij zouden vrijdag ochtend ook vertrekken.  Het hele feest ging niet door, want we hadden ons geld nog niet gekregen. Dus moesten we heel de dag op de contractor wachten. Om half 10 's ochtends moesten we uitchecken uit de caravan. En om half 9 's morgens kwam onze contractor met de vraag of we nog in de broccoli wilde werken. Ik dacht het niet!!! Hij ging toen ook nog langs onze franse collega, maar die had ook nee gezegd, dus moest hij zelf gaan werken. En wij konden heel de dag op ons geld wachten! Het zou een kort dagje werken zijn, zei hij. Maar als hij zoiets zegt dan is het een lange dag... En het klopte nog ook want ze waren pas rond 5 uur terug! Dus zijn we 's avonds naar Brisbane gegaan.

 

Un abrazo grande, en de groetjes voor iedereen!

 

Ruben.