|
|
Brisbane-Darwinmaandag de 20ste, vandaag was het zo ver, op naar Brisbane. Het was een lange autorit! We bleven vanavond slapen bij Marry en John. Met de hele familie zijn we uit eten geweest bij restaurant Ambiance. Nick hun zoon, een vriend daarvan, Dan en Fiona en hun twee kinderen een tante en wij allemaal! Een echt familie etentje dus, ook al miste we nog wel een heleboel familieleden hihih maar ach! Het was echt supergezellig! Daarna zijn we doorgereden naar Wangi Falls, waar een prachtige lagune is waar je kan zwemmen! Dit is echt een van de mooiste ervaringen van mijn reis! Het was zo ongeloofelijk mooi daar dat je echt even alles om je heen
Dinsdag 28 juni 2005. Om 05.15 uur vertrokken met Adventure Tours naar Alice Springs vanuit Darwin. Samen met Linda een cruise gemaakt in de Katherine Gorge. Buiten geslapen in swags, nog wel in een tent ook! Gezellig kampvuur waar Romi gitaar speelde en waar we met zijn allen hebben meegezongen met de nummers. Mark, onze toerleider, heeft ons het spelletje "I can see the spoon in the moon" geleerd. Can you? Heel cool. Eén en twintig mensen in een superleuke groep
Woensdag 28 juni 2005. We zijn doorgereden naar Mataranka Thermal Springs, waar we even konden opwarmen na een koude nacht. Daarna op naar Daly Waters, een outback pub. Heel leuk en echt in the middle of nowhere. Op naar de volgende campsite op een cattleproperty. Niet zo bijzonder voor mij dus hihi, maar wel minder luxe, weer in swags, in tenten.
donderdag 30 juni 2005. Op naar Devils Marbles. Super om te zien. Er is niets in de omgeving; alles is plat en dan ineens zijn daar die grote ronde rotsen, "the Devils Marbles". 's- Avonds zijn wij aangekomen in Alice Springs, waar we bij Melanka's nog een gratis maaltijd kregen. Per tafel of tourgroep kon je punten winnen voor gratis drinken. Ik eindigde op het podium om de Limbo te dansen en zo punten te verdienen voor mijn groep. hi hi. Sarah, Katy en ik eindigden aan het einde van de avond dansend op de tafels. Lekker in een bed geslapen, al mis ik wel mijn tent-maatjes, Linda en Fiona.
vrijdag 1 juli 2005. Northern Territory Day. Even een dagje vrij tussendoor. Ik ben naar the Royal Flying Doctor Service geweest in Alice en daarna naar het Reptile Centre. Samen met Rhian en Katei hebben wij de zonsondergang gezien vanaf Anrac Hill. Toen,samen met Christina en Dina er ook nog bij, zijn we gaan eten. Jammer genoeg waren alle Aboriginal Art Galleries die dag gesloten. Deze zal ik dus niet kunnen gaan bezichtigen.
zaterdag 2 juli 2005. Tijd voor de volgende trip met Adventure Tours. Three and a half day Red Centre. Wij vertrokken om 11.30 uur. Deze keer een groep van 23. Christina en Dina zaten ook weer in deze tour (Denemarken). Heel gezellig. We zijn naar King's Canyon gereden, waar ons kamp voor de nacht was. We hebben een "camp oven dinner" gehad. Een gezellig kampvuur weer. Ik heb mijn swag naast Sabina gelegd, mijn nieuwe busmaatje, hi, hi! Heel leuk was dat er ook een Japanse groep bij zat. Hi is vuur; Ki is boom, Arigato is: thank you. Heel leuk om zo een inzicht te krijgen in hun cultuur. Vooral omdat het niet vaak gebeurd dat een Japanse en een Europese groep gemengs worden.
zondag 3 juli 2005. Weer opstaan om half zes na een koude nacht in swaps en wij hadden zelfs vorst vanmorgen..bbrrrrr.. Vandaag was het tijdvoor een zes kilometer lange wandeling "to conquer the canyion. In het midden van de canyion kan je nog steeds water vinden; dit zijn "the gardens of Eden". Weer in de busop weg naar ons volgende kamp Yulara. Vanaf een uitkijkpost hebben wij dezonsondergang gezien bij Uluru, Ayers Rock. Kampvuur en weer in de swag.
maandag 4 juli 2005. We begonnen de dag weer met een geweldige zonsopkomst bij Uluru. Daarna hebben wij bij Kata tjuta (the Olga's) the valley of the winds" walk gedaan. Samen met Anja en Maren heb ik veel lol gehad. Ook Kristina en Dina hebben goede lachspieren. Het is echt weer een heel leuke groep. S-middags heb ik Uluru beklommen, te weten drie kwart van de hoogte en de halve afstand. Over "the climb" waren veel discussies! De helft van de groep besloot het niet te doen en wij begonnen te klimmen! Voor de aboriginals is Uluru een heilige plek. Twee voorouders in de droomtijd hebben dit pad over Uluru gelopen. De aboriginals vragen je daarom om niet te klimmen. Na verhalen van de tourguids en lokale bevolking had ik meer het idee dat de aboriginals niet willen dat je Uluru beklimt vanwege veiligheids-redenen. De klim is heel zwaar om te doen, stijl omhoog! Speciaal voor ongetrainde mensen is dit heel zwaar. Ik heb voor mezelf echt wat overwonnen vandaag! De meesten van jullie weten wel dat ik hoogtevrees heb, dus dat ik driekwart van de hoogte gehaald (hoogte is 3/4 ongeveer 605 meter) heb, is voor mij echt super! Vooral na de "Valley of the winds " walk van ongeveer twee en een half uur. Wat een uitzicht vanaf Uluru, geweldig! Dit is echt één van de indrukwekkendste belevenissen van mijn Down Under trip. Daarom zeg ik tegen iedereen: "ga niet weg uit Australië zonder "Ayers Rock" gezien te hebben! Als je Uluru wilt beklimmen doe het dan nu het nog kan! Waarschijnlijk zal binnen ongeveer tien jaar de rockclimb voorgoed gesloten worden!
dinsdag 5 juli 2005. Na weer een ijskoude nacht overleefd te hebben in een swag, was het om 5.30 uur weer tijd om op te staan. Ik voelde spieren op plaatsen in mijn lichaam waar ik niet eens wist dat ik spieren had! Maar tijd om bij te komen was er niet want we begonnen na het ontbijt aan de 9,2 km base walk om Uluru! Ik geloof dat Anja en ik steeds langzamer gingen lopen hi hi! Daarna was het weer tijd om terug te gaan naar Alice Springs voor weer een heerlijke maaltijd bij Melanka's! Samen met Sabine, mijn swagbuddy", heb ik weer een kamer gedeeld. Jammer genoeg moest ik weer afscheid nemen van iedereen!
woensdag 6 juli 2005. Uitslapen? Nee!! Op pad met de volgende tour, "the Groovy Grape". Op naar Coober Pedy. Een plaats waar de meeste mensen onder de grond wonen; ook wel het "marslandschap" genoemd. Dit keer waren wij maar met zijn zessen, In Coober Pedy hebben we een "opal mine" bezocht, heel gaaf. Daarna hebben wij rondgeneusd in een ondergronds huis en een bezoek gebracht aan een ondergrondse kerk. Heerlijke pizza gegeten en na nog zo'n gezonde maaltijd ons bed opgezocht in een ondergronds hostel. Super! Wat een ervaring om in een grot te slapen! Maar tijd om te gaan slapen was het nog niet. Naomi, Heather en ik hebben nog een bezoek gebracht aan "the cave", een bar.
donderdag 7 juli 2005. Gelukkig een rustig dagje daar we met de bus een flinke afstand hadden af te leggen naar Adelaide. Onderweg zijn we nog gestopt bij twee zoutmeren waar ze met speciale "auto's" proberen de topsnelheid te breken. Ik kan nu even niet op de naam komen van dit meer, maar het is echt heel bekend over de hele wereld. De races door de zoutmeren. In Adelaide zijn Naomie en ik gezellig uit eten gegaan.
vrijdag 8 juli 2005. Met de "Groovy Grape" op naar de Barrossa Valley voor een wijntour. Pffff. Vijftig verschillende wijnsoorten om te proeven. Dit was een "happy day", hihi. 's Avonds ben ik nog even over de markt gelopen en daarna weer lekker mijn bed ingekropen. Jammer genoeg moest ik weer afscheid nemen van Naomi. Het is super dat ik zoveel geweldige mensen ontmoet, maar elke keer weer gedag zeggen maakt het wel moeilijk.
zaterdag 9 juli 2005. Weer veel te vroeg uit bed, hi hi. Mijn nieuwe motto is dat ik weer kan slapen als ik thuis ben. Al moet ik dan snel weer naar school. "De Driedaagse Great Ocean Road Tour", wederom met de Groovy Grape. Drie en twintig mensen en wat een super-groep. Met sommigen leek het of wij elkaar al jaren kenden. Onze eerste stop was in: "Grampians National Park". Hier hebben wij een wandeling gemaakt naar een waterval. Daarna op naar the hostel voor een barbecue. Samen met Kirsten, Georg, Martin, Katty, Kieron en Jonah hebben wij heel wat nieuwe drinkspelletjes bedacht en "Shithead" gespeeld (hi hi - kaartspel, er is geen winnaar, alleen een shithead).
zondag 10 juli 2005. Weer vroeg uit de veren voor een wandeling door "the Grampians". Wouw!, wat een uitzicht weer, de natuur is echt zo mooi hier. Na de wandeling zijn wij doorgereden naar The Great Ocean Road. Daar hebben wij de zonsondergang bekeken bij "the Twelve Apostles". The Twelve Apostles is echt de hoofd-attractie van de Great Ocean Road. Ikzelf vondze niet zo indrukwekkend, misschien omdat ik net Uluru bezocht had??????? Wel jammer dat net één van de apostelen was ingestort door erosie.
maandag 11 juli 2005. Verder over The Great Ocean Road, na de zonsopgang gezien te hebben bij The Twelve Apostles. Appolo Bay en Bells Beach vond ik de mooiste plekjes waar we gestopt zijn. Melbourne was de eindstop van deze tour. Samen met Kirsten bleef ik in het Base Hostel. 's-Avonds zijn wij met Georg en Martin nog gezellig wat wezen drinken. Echt jammer dat ik weer afscheid moest nemen van iedereen. De trip was echt "wicked". Met wie moet ik nu "Shithead" spelen? |