NIKITA
 |
Hier
het verhaal van Nikita
mijn Siamese poes, de foto hiernaast is de eerste kennismaking , de
foto stond op internet op de site van dierenasiel Dierenasiel h'Onderdak
in Bergen Op Zoom. Ze was daar terechtgekomen omdat ze erg
bijterig
bleek te zijn , ik had niet direct tijd om te gaan kijken, maar een
week later stond ze er nog op, dus ik ging samen met mijn zus kijken,
hopend dat ze er nog was, en dat was zo, ik kon ze direct oppakken en
het leek of ze met me mee wou, de mevrouw in het asiel zij dat dat een
teken was dat ze mij wel zag zitten, ze vertelde ook dat ze erg
bijterig was en er van opkeek dat ze dat bij mij niet deed, en dus de
kans
groot was dat het ging lukken. Na de knoop doorgehakt te hebben heb ik
Zooike (zo heette ze eerst) meegenomen naar Rilland. Ze was inderdaad erg bijterig, iedereen die kwam moest ik waarschuwen, dat was soms vergeefs, en beet ze de argeloze bezoeker die haar wilde aaien, maar na een paar weken was het al veel minder, als ik thuis kwam en ze wilde mij bijten negeerde ik haar, en dat vindt een Siamees niet prettig, als ze niet beet dan praatte ik tegen haar of aaide ik haar, inmiddels weet ze dat ze beter lief kan doen, dan doet iedereen ook lief tegen haar. Ik heb haar een nieuwe naam gegeven, ze heet nu Nikita ( naar de serie op tv ) en is de liefste poes ter wereld. In oktober 2006 is nikita ziek geworden, na diverse onderzoeken werd de ongeneeslijke ziekte kanker geconstateerd, De behandeling bestond uit tabletjes en extra aandacht, meer was niet meer mogelijk, In mei 2007 was haar haar toestand dusdanig verslechterd dat ik samen met de dierenarts besloten heb haar in te laten slapen, Op 24 mei is dat gebeurd, heel verdrietig, maar het beste wat ik nog voor haar kon doen, Ze is gecremeerd, en staat nu in een urntje naast haar voorgangster Nuf in de kast . |
