Zondag 17 september
Het Duitse luchtafweergeschut haalde een Spitfire IX neer, dit toestel stortte net buiten Sluiskil te pletter.
Ook de volgende dagen werd er slecht geslapen door het vele schieten en explosies van ontploffende
granaten. Het was een erg onrustige periode.
Woensdag 20 september
’s Morgens om zes uur, een zeer zware explosie. De Duitse troepen trokken zich terug naar de westzijde van het kanaal en bliezen de spoor- en verkeersbrug op, met als resultaat dat geweldige grote stukken ijzer ver het dorp invlogen. Uiteraard zorgde ook dit voor de nodige schade in Sluiskil.
(De verkeersbrug werd zo grondig vernield dat reparatie onmogelijk was, de spoorbrug werd opgelapt tot een gecombineerde spoor-verkeersbrug en kwam eind 1947 weer in gebruik).
De granaatinslagen kwamen naderbij en buitenkomen werd levensgevaarlijk.
Een groep van ongeveer 25 Duitse soldaten had zich ingegraven voor het ziekenhuis.
(Troepen van Grenadierregiment 732 of 745 van de 712. Infanteriedivision.)
Donderdag 21 september
Tot een uur of 10 was het vrij rustig, daarna werd er hevig geschoten en rond 12 uur werd het weer stil. Rond 12.30 uur kwamen de eerste geallieerde tanks en infanterie Sluiskil binnen.
Het waren troepen van de 4th Canadian Armoured Division.
Tanks van het 29th Canadian Armoured Recce. Regiment en infanterie van het
Argyll & Sutherland Highlanders of Canada Regiment. 10th Canadian Infantery Brigade.
Het vernielde spoorweggeschut viel nu in Canadese handen:
2 x K 5 van Eisenbahnbatterie 688
2 x K 5 van Eisenbahnbatterie 710
2 x K 5 van Eisenbahnbatterie 713
1 x K 12 van Eisenbahnbatterie 701