Maar
niet … Ja waar dienen ze voor die klokkenstoelen? De tijd ligt nog niet zo ver
achter ons, dat de dorpsklok zijn stem liet horen bij allerlei gebeurtenissen
zoals: Een nieuwe dominee beroepen was,een schoolmeester werd aangesteld, de
rechters bijeen werden geroepen, of een speciale verkoping ging plaatsvinden.
Het
“tijdluiden” 3 keer per dag bij
aanvang van de werktijd , de schaft om 12 uren en het einde van de werkdag.
Zondags bij aanvang van de kerkdiensten . Bij geboortes en begrafenissen. Er
werd wat afgeluid in vroeger tijden. Op de uit 1526 gedateerde klokkenstoel van
Twisk staat dan ook ingegoten”…ick donder vreucht met myn geluyt,
indroefheyt kryt ick klagend vyt” .
De
meeste plaatsen konden zich een toren met luidklokken permitteren, maar in arme
veenstreken kon men de bouw van een toren bij de kerk niet opbrengen en dan werd
er een houten stellage gebouwd om de luidklok in op te hangen.
Het ontstaan van een Zweedse klokkenstoel
Fragment
uit " het Licht"
van Torgny Lindgren.
De nieuwe priester.
|
Z |
e vertelden de priester dat ze alles bij elkaar genomen maar met z'n zevenen waren.
Maar dat maakte hem niets uit, zo gaat dat met mensen, zij hij, soms zijn ze uitgeroeid en soms zijn er zoveel van dat het wel een krioelende mierenhoop lijkt, daar moet je je niet druk om maken, voor God bestaat er toch altijd maar een mens tegelijk. En hij wreef zich in de handen en lachte naar hen, hij voelde zich als een landbouwer die op het punt staat zijn allernieuwste akker in te zaaien, zei hij, dat jongentje Jaspar zou worden gedoopt, er moesten zegenbeden uitgesproken, er dienden wat huwelijken te worden gesloten, de biecht moest worden afgenomen, de doden zouden volgens de regelen der kunst ter aarde worden besteld. Ja, hij zag voor zich een akker die hij tot aan de dag des oordeels zou ploegen en onderhouden. Toen hij aan die geweldige opdracht dacht die hij in Kadis had, die opdracht die pas in de eeuwigheid voltooid zou kunnen worden, raakte hij vervuld van een haast vlammende verwondering en kracht.
En uit Ume zouden ze een gegoten klok laten komen, een klok die ze in een hoge stellage konden ophangen, zo'n stellage als ze hier kortgeleden van verse boomstammen hadden getimmerd.
Die klok zou hij luiden wanneer het nodig was hen aan de juiste indeling van de tijd in uren en aan God te herinneren, ja, altijd wanneer ze moesten worden herinnerd aan de orde die niet zichtbaar is, maar klinkt als een voor ieder hoorbaar en gemeenschappelijk klokgelui door heel het bestaan heen.
.
Een hobbyverhaal. Een ontdekkingsreis door “klokkenstoelenland”. Veel plaatsen in Friesland bezitten bij de kerk of de begraafplaats een fraaie klokkenstoel. Als we in het “Noorden des lands” vertoefden werden deze oude monumenten altijd gefotografeerd en langzaamaan werd dit een hele verzameling. Later kwamen we ze ook in alle andere provincie’s tegen. En dan kom je op een punt, dat je er steeds meer wilt sparen, liefst alle klokkenstoelen van Nederland. We zijn nu aan de 97 ste stoel toe en denken dat we ze nu bijna allen op de foto hebben, maar weet U er nog een , dan houden we ons aanbevolen voor een seintje