Hercules
Lang
geleden, toen goden en mensen nog samenleefden, was er een koningin die Alcmene
heette. De koningin had twee zonen, een tweeling. De vader van de ene zoon,
Iphicles, was haar echtgenoot Amphitryon. Maar de knapste en de sterkste van de
twee, Hercules, was de zoon van Zeus, de koning van de goden en heerser over de
berg Olympus. Alcmene was er zeker van dat niemand van haar geheim wist. Maar de
godin Hera zag echter dat de jonge Hercules even sterk en knap werd als zijn
vader. Ze werd verschrikkelijk jaloers en zweerde dat ze de jongen zou doden.
Op een avond, toen de jongens al op bed lagen, fluisterde Hera enkele
toverwoorden. Plotseling klonk er buiten een sissend geluid. Door het licht van
de maan zag Hera hoe twee enorme slangen de slaapkamer inkropen en in de wieg
van de broers gleden. Door het plotselinge geluid werden de jongens wakker. Toen
Iphicles de afschuwelijke slangen zag, schreeuwde hij van angst.
"Help!" schreeuwde hij, al vechtende om te ontkomen aan de giftanden
van de slangen. "Hercules, maak dat je wegkomt!". Maar Hercules pakte
zonder angst de twee slangen bij hun nek en kneep hard. Alcmene, die Iphicles
had horen schreeuwen, kwam de slaapkamer binnen. Ze was verbaasd dat ze Hercules
luid lachend aantrof; de twee slangen lagen dood aan zijn voeten.
Toen hij opgroeide stond Hercules bekend om zijn kracht en moed. Hij kon met
ieder wapen omgaan, en niemand kon hem in een gevecht verslaan, Maar Hera
probeerde hem op allerlei manieren kwaad te doen en deed hem ten einde raad een
afschuwelijk voorstel: "Koning Eurystheus heeft een goede slaaf nodig. Ga
naar hem toe en voer de twaalf taken uit die hij je geeft." Hercules ging
omdat hij daarmee hoopte Hera gunstig te stemmen.
De eerste taak van Hercule:
DE NEMEÏSCHE LEEUW
De tweede taak van Hercules:
DE HYDRA
De derde taak van Hercules:
HET ERYMANTISCHE EVERZWIJN
De vierde taak van Hercules:
DE STYMPHALISCHE VOGELS
De vijfde taak van Hercules:
DE CERYNITISCHE HINDE
De zesde taak van Hercules:
DE STALLEN VAN AUGIAS
De zevende taak van Hercules:
DE STIER VAN KRETA
De achtste taak van Hercules:.
DE MERRIES VAN DIOMEDES
De negende taak van Hercules:
DE GORDEL VAN HIPPOLYTE
De tiende taak van Hercules:
HET VEE VAN GERYONEUS
De elfde taak van Hercules:
DE GOUDEN APPELS DER HESPERIDEN
De twaalfde taak van Hercules:
CERBERUS
Hercules
was verlost van de opgaven die Eurystheus hem had opgelegd. Hij reisde de wereld
rond en deed veel goeds.
Op een dag ontmoete hij Deianeira al
spoedig werden Deianeira en Hercules op elkaar verliefd. Ze trouwde en Deianeira
vergezelde hem op zijn reizen. Op een dag kwamen ze bij een brede rivier. Ze
vroegen zich af hoe ze over konden steken toen ze begroet werden door de centaur
Nessus. "Ik wil graag uw vrouw naar de overkant brengen," zei hij
vriendelijk tegen Hercules. "U kunt achter ons aan zwemmen." Maar toen
ze aan de overkant aangekomen waren, wilde Nessus Deianeira niet laten gaan,
hoewel ze schreeuwde en vocht om los te komen. Woedend schoot Hercules een
giftige pijl af en de centaur viel stervend op de grond. Toen hij stierf,
fluisterde hij in het oor van Deianeira: "Vergeef me dat ik u bang heb
gemaakt. Ik wil u iets geven om het goed te maken. Neem een beetje van mijn
bloed en smeer het op de kleren van uw man. Als u dat doet zal hij u nooit
verlaten." Deianeira was blij met de raad van de centaur.
Hercules en Deianeira keerden terug naar huis, waar ze lange tijd gelukkig
waren. Toen begon Hercules terug te denken aan die mooie avonturen. Hij werd
rusteloos en Deianeira was wanhopig. Toen herinnerde ze zich de raad van de
centaur. Ze weefde een schitterende nieuwe tuniek voor Hercules en doopte de
rand in het bloed van Nessus. Zodra Hercules de tuniek aantrok kreeg hij heftige
pijnen en viel op de grond. Nessus had gelogen. Zijn bloed was besmet met de
giftige pijl en Hercules was stervende. De pijn was zo heftig dat Hercules
zichzelf in het vuur stortte. Gelukkig had Zeus gezien wat er gebeurd was en kon
het niet verdragen dat zijn zoon zo moest lijden. Hij ging naar beneden en
bracht Hercules naar de hemel.
Zeus bracht Hercules naar de berg Olympus waar hij tot in de eeuwigheid verbleef
bij de goden. Na een tijd werd hij zelf een god
Achilles
Achilles
was een van de dapperste Griekse helden en onkwetsbaar, althans bijna. Hij
speelt de hoofdrol in de Trojaanse oorlog. Zijn ouders waren Peleus en Thetis.
Peleus was een sterveling, maar wel de kleinzoon van Zeus. Thetis was een godin,
de dochter van de zeegod Nereus. Van beid
e
zijden had Achilles dus goddelijke voorouders, maar zelf was hij geen god. Als
kind werd hij door zijn moeder ondergedompeld in het water van de
onderwereldrivier de Styx om hem onsterfelijk te maken. Helaas bleef één
plekje nog kwetsbaar, zijn achillespees, de plek waar ze hem had vastgehouden.
Achilles werd opgevoed door de centaur Cheiron, die ook vele andere helden had
onderwezen
Omdat
zijn moeder door een voorspelling wist dat Achilles voorbestemd was om te
sterven in de Trojaanse oorlog, hield ze hem aan het begin van de oorlog
verborgen voor de andere Grieken. Maar uiteindelijk vonden ze hem en moest hij
toch mee naar Troje. Daar aangekomen ondernam hij vele rooftochten en nam hij
intensief deel aan de strijd.Hij doodde vele Trojaanse helden en was dan ook erg
gevreesd bij de Trojanen
In
het tiende en laatste jaar van de Trojaanse oorlog, staat het verhaal van de
ruzie tussen Achilles en de Griekse leider Agamemnon om het meisje Briseïs. Uit
woede op Agamemnon nam Achilles geen deel meer aan de strijd. Aanvankelijk had
dat het gewenste effect: de Grieken leden zware verliezen en voelden duidelijk
dat ze nietzonder Achilles konden.
Toen
de Trojanen het Griekse kamp waren binnengedrongen en dreigden de schepen in
brand te steken, vroeg Patroklos, Achilles' beste vriend, of hij de strijd in
mocht gaan. Achilles stemde toe en gaf aan zijn vriend zijn beroemde
wapenrusting. Het succes van de als Achilles vermomde Patroklos was groot. Hij
sloeg de Trojanen terug, maar sneuvelde door de hand van de Trojaanse held
Hektor. Achilles was daar zeer
bedroefd om en verweet het zichzelf.
Omdat
de Trojanen de dode Patroklos de wapenrusting van Achilles hadden afgenomen, had
hij zelf nu geen wapens meer. Op verzoek van zijn moeder Thetis maakte de
goddelijke smid, Hephaistos, een prachtige nieuwe wapenrusting voor hem.
Achilles stortte zich weer in de strijd en doodde de ene na de andere Trojaanse
held. Uiteindelijk wist hij ook Hektor te doden. Uit wraak voor de dood van
Patroklos bond Achilles Hektors lijk achter een strijdwagen en sleepte het rond
het graf van zijn vriend. Pas toen de Trojaanse koning Priamos hem kwam
smeken het lijk van Hektor terug te geven, hield hij daarmee op. Hierna werden
de hevige gevechten weer voortgezet.
09-12-2006