Webmaster: Elfrieda van der Windt http://people.zeelandnet.nl/vdwindt
Een tijdschrift voor het hele gezin
door Peter Lievense
Toen de internet-fanaten uit de familie Elfrieda van der Windt probeerden
over te halen om haar eigen website te beginnen, sputterde ze tegen. Er
staat al zoveel op het net, wat moest zij daar nu nog aan toevoegen. Gelukkig
sloeg het virtuele virus toe toen zoonlief het voortouw nam en een sportpagina
in elkaar zette. Anderhalf jaar later is de homepage van de familie Van der Windt
uitgegroeid tot een digitaal tijdschrift voor het hele gezin. Moeder is
tegelijkertijd hoofdredacteur en de verslaggevers Clara en Floor, en verzorgt
en passant de opmaak. Zo een tweehonderd bezoekers per dag van beiderlei kunne en alle
leeftijden breken er het hoofd over bridgeproblemen, spitten naar informatie
over migraine en bespreken er de laatste romans en detectives. Naar verre
oorden geëmigreerde Hollanders met culinaire heimwee vinden er recepten
van appelflappen en oer-degelijke Friese Oranjekoek. De wensdroom die de vele marktonderzoekers en internet-ondernemers
al jarenlang koesteren, de intocht van de gewone Nederlander op de digitale
snelweg, is daar op kleine schaal werkelijkheid geworden.
Boeken spelen een belangrijke rol in het verhaal van Elfrieda van der
Windt. Er is dan ook veel plaats ingeruimd voor de literaire katern op
de website. Behalve een uitgebreide lijst met tips van Van der Windts alter
ego Clara, waarin elke roman in enkele puntige zinnen wordt neergezet,
vinden we er ook de favorieten van tientallen bezoekers. Een echte die-hard
presenteert zelfs haar top-100 aller tijden waarin Frederik van Eden en
Herman Gorter nog steeds boven aan staan.
Sinds kort plaatst Van der Windt ook pennenvruchten van de bezoekers
(..niets is knusser dan een kist / ik hoor de schepjes zand al vallen /
en denk verrek maar jullie allen / die nu nog leven in de mist../ , fragment
van Ef Leonard).
Maar indirect was het ook haar grote liefde voor het boek die Van der
Windt naar de computer leidde. ,,Een jaar of acht geleden werd de bekende
kaartenbak in de bibliotheek vervangen door een computersysteem. Ik merkte
dat ik het leuk vond om met die computer te werken. Door tekstverwerken
en mijn zoon te helpen met spelletjes, eerst op een Commodore 64 en later
op een 286, leerde ik omgaan met het ding en zo werd het uiteindelijk een
uit de hand gelopen hobby.'‘
Inmiddels kent zij alle kneepjes van het html en neemt ze de hele vormgeving
van de website op zich. ,,Hooguit met het invoeren van Javascript en dat
soort ingewikkelde programma's heb ik hulp gehad. Nog niet zo lang geleden
heb ik een zoekmachine aan de kookrubriek toegevoegd, waarmee op trefwoord
in de recepten kan worden gezocht.'‘
Ook aan die kookrubriek ligt een boek ten grondslag. ,,Toen mijn oudste
zoon uit huis ging, heb ik een kookboek voor hem geschreven waarin ik alle
recepten opnam van de gerechten die we thuis geregeld aten. Dat boek werd
de eerste bladzijde van de kookrubriek. Inmiddels is er een heleboel bijgekomen.'‘
Van der Windt staat via internet in contact met ervaren koks en andere
liefhebbers. De kaart wordt dan ook al lang niet meer bepaald door de dis
in huize Van der Windt. Bij de voorgerechten vinden we de turbotonijntartaar
uit Kapelle (‘..proef en ontdek de hemel..'). Voor het hoofdgerecht houden
we het bij vis met het Vlaamse ‘paling in het groen'.
En wie nu eindelijk het ultieme recept voor Tiramisu wil vinden, kan
terecht bij de nagerechten. Maar ook de amateur-koks laten zich niet onbetuigd.
Zo stuurde Heleen het recept in van de beroemde ‘schapensoep uit
Drenthe'.
De kookrubriek trekt volgens de hoofdredacteur met ongeveer vijfenzeventig
lekkerbekken de meeste bezoekers. ,,Al waren het er rond de kerstdagen
tweehonderd per dag. En er komen via e-mail geregeld vragen om nieuwe rubrieken
zoals vegetarisch koken, koken met de wok of met de magnetron. Als de mensen
nu zelf genoeg recepten aandragen, maak ik er wel een hoekje voor. Zo is
er ook iemand die zich toelegt op gerechten uit andere landen en die onder
zijn eigen naam een hoek met buitenlandse recepten voert.'‘
Opvallend is het grote aantal bezoekers uit andere landen. ,,Vaak zijn
dat geëmigreerde Nederlanders die op zoek zijn naar typisch Hollandse
recepten. Als ik de mensen niet aan een recept kan helpen, zet ik de vraag
op de site met het e-mailadres erbij. Meestal is er dan wel een bezoeker
die kan helpen.'‘
Helpen is ook het motto van de migraine-rubriek. Van der Windt is zelf
patiënt en verzamelt medische artikelen en achtergrondinformatie,
een vraagbaak die druk geraadpleegd wordt. Op een andere pagina beschrijven
bezoekers hun ervaringen. Maar vragen vormen volgens Van der Windt de hoofdmoot.
,,Elke dag komen er vragen binnen, niet alleen van patiënten, maar
ook van hun familieleden en echtgenoten. Wanneer ik de antwoorden niet
weet, probeer die te vinden. Vaak gaat het over de verschillende medicijnen
of nieuwe behandelingen. De vragen zijn ook op de site terug te vinden.'‘
Van der Windt is na anderhalf jaar nog steeds onder de indruk van de
bereidwilligheid van andere internetters om elkaar ter wille te zijn. ,,Als
je ergens een vraag stelt, krijg je vrijwel altijd antwoord en als je ergens
mee zit, is er altijd wel iemand die wil helpen. Ik krijg elke dag een
stuk of dertig e-mail en uit verschillende daarvan is een correspondentie
ontstaan. Met het onderhoudt van de website erbij besteed ik zeker vier
uur per dag aan internet. Het is maar goed dat ik niet van televisie kijken
houd. Ik voel het ook als een verplichting om de homepage bij te houden.
Wanneer mensen de moeite nemen om bijdragen in te sturen, vind ik het niet
meer dan fatsoenlijk om te zorgen dat die ook snel op de site te zien zijn.'‘
Ondanks de diversiteit van haar lezers mist Van der Windt toch leeftijdgenoten
op het net. ,,Ik ben zelf vieren vijftig en ik kom weinig mensen tegen
van mijn leeftijd. Ik correspondeer met een man van tachtig uit de Verenigde
staten, maar dat is toch een uitzondering. En dat terwijl internet juist
zoveel kan bieden aan oudere mensen. Toen mijn schoonmoeder naar een bejaardeflat
verhuisde, bedacht ik me dat juist in die situatie waarin mensen alleen
komen te staan internet een prachtig middel zou zijn om met andere mensen
in contact te komen.'‘
Maar een seniorenpagina staat nog niet op de agenda en de familiebijdrage
aan de website blijft voorlopig beperkt tot die van haar echtgenoot
en haar zoon. ,,Mijn man is helemaal gek van bridge. Hij zoekt allerlei
bridgeproblemen op en die zet ik dan in de bridge rubriek. Mijn jongste
zoon verzorgt de sport pagina.'‘
Zoals bij zoveel bladen is de sport het stiefkindje; de sportredactie
mag wel eens wat nieuw leven in worden geblazen. ,,Hij is inmiddels op
een leeftijd dat hij meer interesses buitens huis heeft. Maar voorlopig
blijft sportpagina op de homepage staan. Daar is het tenslotte ook allemaal
mee begonnen.'‘
Elfrieda van der Windt mag dan haar homepage volgens de formule van
het weekblad voor het hele gezin hebben ingericht, ze vormt ondanks de
alter ego's nog steeds in haar eentje de hele redactie.