Projectomschrijving INTERVIEW met de stad

In het kader van het project ‘35 jaar de piek’, ontstond bij mij de idee van een open INTERVIEW met de STAD: de inwoners van de stad Vlissingen en passanten. Min of meer als een vervolg op mijn eerdere interview: INTERVIEW in BEELD, maar het kan er ook los van staan (voorkennis is immers niet vereist, juist niet zou ik bijna zeggen).
Op uiteenlopende plekken in de stad zal ik vragen stellen, met als doel mensen even stil laten staan of misschien zelfs wel tot denken aanzetten (ik wil niet tot de hemel reiken, ik ben maar klein ).
Onder elke vraag komt een verwijzing naar de piek, zoiets als: antwoorden mag op: www.depiek.nl.
Een vraag zal in de steigerstellage op het Bellamypark geplaatst worden.
De overige locaties blijven geheim. Met de eventuele antwoorden zou iets gedaan kunnen worden. Wat? Dat is nog niet geheel duidelijk ofwel dat staat nog open.

Artikel uit Provinciale Zeeuwse Courant van 04-04-2005
Stilstaan bij levensvragen
door Miriam van den Broek

VLISSINGEN - Kent u een gevoel van schuld? Wat is uw diepst gewortelde angst? Acht van deze levensvragen hangen kriskras door de Vlissingse binnenstad. Ze maken deel uit van het kunstproject ’35 jaar De Piek’.
Ter gelegenheid van het 35-jarig bestaan van kunst- en poppodium De Piek, zijn kunstenaars gevraagd te exposeren in de stad. Een van de deelnemers is Machteld van der Wijst die de levensvragen heeft gemaakt onder de noemer ’Interview met de stad’.
De vragen moeten er voor zorgen dat mensen even stilstaan bij het leven. Dat ze nadenken over belangrijke kwesties en dat ze erover met elkaar in gesprek gaan.
De mannen die vrijwel dagelijks te vinden zijn op het bankje bij Michiel de Ruyter, hebben een uitgesproken mening over het kunstproject. „Dat is toch voor De Piek? Omdat die 35 jaar bestaat? Ik heb de borden zien hangen. Bij de Gravestraat hangt er één en bij café de Concurrent, de loodsensteiger en de kazematten ook. Ik vind er niks aan. De teksten zijn niet te begrijpen. Er staat dan: ’Wat is je allergrootste angst’. Wat moeten we met zo’n vraag? Daar kan je toch niks mee. Ik vind het geen kunst. De mensen weten tegenwoordig van gekkigheid niet meer wat ze moeten doen. Kijk nou naar die ene. Herman Brood. Dat is toch achterlijk wat die allemaal deed. Gewoon met verf smijten. Jongelui weten niet meer wat echte kunst is.“
Ook de melkboer die zaterdag even een pauze neemt op de Zeilmarkt is niet gecharmeerd van de kunstwerken. „Ik heb niet zoveel met kunst“, zegt hij. „Naast de bouwput zag ik het bord hangen met de tekst ’Wees trots op je stad’. Ik weet niet of dat hierbij hoort, maar als ik dat zie denk ik: Wat nou trots? Het is hier één grote bouwput. Daar kan je toch niet trots op zijn?“
Positieve reacties zijn er ook. Op de kunstwerken staat een verwijzing naar de website van De Piek. Mensen kunnen daar hun antwoord geven op de acht vragen. „Ik kom uit Vlissingen, ben in Vlissingen en blijf in Vlissingen“, antwoordt Natasja op de vraag ’Waar komt u vandaan, en is dat iets om af en toe naar terug te keren?’ Op de vraag ’Waarin vindt u troost’ schrijft ene Ellen: „Ik vind troost in Han, de kat op schoot, een glaasje wijn, een goed boek, muziek, vrienden en het besef dat ik het lang niet slecht heb.“