HERKOMST VAN DE NAAM.

In 1944 schreef Dr. P.J. Meertens het boek "Zeeuwse familienamen", waarvan in 1981 nog een herdruk verscheen. Daaruit vernemen we iets over de herkomst van de familienaam LOOISE. De naam Loys komt al voor in 14e eeuwse bronnen o.a. in de lijst van pachters van de abdij van Echternach in Luxemburg waartoe de abdij van Middelburg toen behoorde. Loys of Looyse is een patroniem, een naam die is afgeleid van de voornaam van de vader. Looys Pieter óf Pieter Looys is dus zoon Pieter van vader Looy. Deze voornaam Looy is nu nauwelijks meer in gebruik maar volgens Meertens heeft deze te maken met Looi of Elooi, mogelijk later ook met Lodewijk, Louw, Lou of Lo. In het Frans Eloy en in het Latijn Eligius. 

Deze kachelplaat is door een particulier uit Frankrijk gehaald en heeft in Hillegom jarenlang in de garage gestaan.  De plaat toont de heilige Eligius of Sint ELoy. In zijn  rechterhand houdt hij een staf, in de linker een kerkje. Hij is omgeven door smidsattributen, zoals een aambeeld, een hamer en tangen. Soms wordt Eligius afgebeeld als een man  die de duivel met een tang bij de neus neemt.

Eligius of Sint Eloy werd omstreeks 590 uit een eenvoudige Gallo-Romeinse familie te Chaptelat bij Limoges geboren. Hij wilde eerst smid worden maar al snel was goudsmid zijn beroep. Vanuit de goudsmederij kwam hij in dienst van de Frankische koningen Clotaris II en Dagobert en werd lid van de raad der Frankische koningen en tot muntmeester benoemd. In het jaar 632, na de dood van koning Dagobert, verliet Eligius het hof met de intentie om priester te worden.Hij stichtte de abdij van Solignac en werd later daarop tot priester gewijd. In 641 op 13 mei werd Eligius tot bisschop van Noyon-Doornik gewijd. Hij stichtte tal van kerken en kloosters (w.o. te Solignac en Parijs). In de twintig jaar dat hij bisschop was, legde hij zich toe op de bekering van de heidenvolkeren in de omgeving van de Schelde- en de Leiestreek. Ook in Antwerpen zou hij gepreekt hebben. Rond 650 kwam St. Eligius in de omgeving van Brugge het christendom uitdragen. Wellicht was Brugge toen de enige versterkte hoofdplaats in de Vlaamse kuststreek.Op 1 december 660 stierf hij in Noyon en werd begraven in Kathedraal Notre-Dame van deze stad. Vooral in Vlaanderen is Sint Elooi een zeer bekende volksheilige. Het ligt voor de hand dat Looy, Lou of Lo veel voorkomende jongensnamen waren in zijn bisdom, dat zich toen uitstrekte tot aan de Westerschelde bij Breskens. De kerken in Oostburg, Groede en Hoofdplaat zijn gewijd aan Eligius.

De legende over Sint Eligius verhaalt van zijn bijzondere gaven waardoor hij het later tot bisschop heeft gebracht en van zijn vakmanschap als smid. Nadat zijn vader hem het vak had geleerd kwam de tijd dat hij zijn eigen weg moest zoeken. Zo gebeurde het, terwijl hij rondtrok om werk te vinden, dat hij in één van de Vlaamse dorpjes de smidsvrouw trof die bezig was de straat te schrobben. Eligius vroeg haar of ze werk voor hem had maar de vrouw verwees hem naar de smid die net een paard zou beslaan. De smid vroeg Eligius om dan eerst maar eens te laten zien wat hij kon. Daarop draaide deze een been uit het paard, voorzag dat van een nieuw hoefijzer en draaide vervolgens dat been weer in het paard zonder dat er bloed vloeide!