HOME

Op deze pagina beschrijf ik van alles over mezelf en m'n enthousiasme voor het fenomeen "ligfiets"; als je interesse hebt in Cycle Vision kun je beter meteen naar deze pagina kijken.

In 1991 kocht ik een randonneur-fiets. Een Batavus Cherokee. Daar fietste ik mee naar m'n werk (25 km. enkele reis). Al snel bleek dat ik last kreeg van aambeien, pijnlijke polsen en een gevoelige rug. Een jaar later kocht ik een ligfiets bij Bram Moens; een M5 2628. Sinds ik die ligfiets had, was ik in staat om zonder ongemakken een aantal keren per week naar m'n werk te fietsen. Nadelen van de ligfiets zijn het feit dat je je buikspieren niet meer traint en dat je na 15 minuten een nat bezweette rug hebt. Welnu, dat buikje vind ik niet erg en die bezweette rug kan ik op m'n werk schoon douchen.
Omdat m'n werkgever personeelsvervoer heeft kon ik dagelijks kiezen tussen het vervoer met een personeelsbusje of m'n eigen fiets. Ideaal ! Als de weersomstandigheden redelijk waren ging ik fietsend naar m'n werk en als het op de terugweg pijpenstelen regende..........had ik gewoon pech, want de ligfiets past niet achterin het personeelsbusje. De zadelfietsers hadden dan mazzel; hun fietsen passen wel. Sinds kort mag ik met eigen vervoer komen; nadeel is dat ik niet meer met het busje mee kan, maar het belangrijke voordeel is dat ik nu m'n rijgeld-vergoeding zelf kan besteden. Dus sparen maar; ....voor een velomobiel. En dan geen velomobiel zoals m'n grootvader had, maar b.v. een Quest !

Na de M5 zo'n 10 jaar intensief gebruikt te hebben, wilde ik een lage onderhoudsarme fiets. M5 was geen optie, omdat ik altijd het gevoel had dat ik de ligfietsbouwers lastig viel met "ondeskundige" vragen. Ik moest als het ware smeken om een M5 low-racer te mogen kopen, want de heren waren meestal druk met het voorbereiden van een of andere beurs. M5 maakt fabelachtig goede ligfietsen, maar........
Danny Siepman (Zephyr) stopte met de productie van rvs-frames en dat gaf voor mij de doorslag om er snel nog een bij Elfiets te kopen. Een zware degelijke fiets van rvs, waar je nog van alles en nog wat aan kan modificeren. In het vlakke vlaanderland is gewicht niet belangrijk; luchtweerstand des te meer. Ik ben de Zephyr , nu na 2 jaar gebruikers-ervaring, een "vlaanderfiets" gaan noemen. Tijdens het nemen van kleine "colletjes" in Frankrijk, voelt m'n vlaanderfiets zich als een zeeuws trekpaard onder Ankie van Grunsven! Op het vlakke vlaanderland mag je de Zephyr niet onderschatten; met een airodynamisch gevormd bagagepuntje is de Zephyr niet veel langzamer dan de M5 low-racer (wel veel goedkoper).
Zoals met alle technische zaken, is enige relativering wel belangrijk. Ik vergelijk mezelf vaak met het mercedes-dieselmotorblok dat in een Jaguar-corosserie is ingebouwd. De fietser geeft het vermogen, de ligfiets zorgt voor de airodynamische houding. Als ik in het verkeer wordt aangesproken met de vraag 'hoe snel gaat die fiets?', dan laat ik de fiets even los zodat 'ie bijna omvalt en dan antwoord ik: 'uit zichzelf valt hij om, dus het is afhankelijk van hoe hard ik kan trappen'.

Na de aanschaf van m'n eerste ligfiets ben ik lid geworden van de NVHPV
Deze beheert ook de ligfietsplaza, een site die voor aspirant ligfietsers en nieuwsgierigen verplichte kost is.
Met de intrede van internet en daarmee de mogelijkheid van mailinglists ben ik er een aantal gaan "meelezen". Nederlandse mailinglijst voor ligfietsers is een ontzettend actieve mailinglijst van een hoog niveau. Ik heb de ontvangst ingesteld op "daily digest", want er zijn soms 50 mailings per dag. Natuurlijk lees ik ook mee met ZILT, een groep ligfietsers die belangstelling hebben voor het ligfietsgebeuren in het zeeuwsche land. De zilters zijn een stuk rustiger wat aantal mailings betreft; wel komen regelmatig een aantal zilters bij elkaar om een stukje te toeren.


De NVHPV organiseerd ieder jaar een Cycle Vision , wat een soort "ligfiets-happening" is. Een tweedaagse mix van wedstrijden, beurs, show, testparcours, enz. De wedstrijden zijn op zaterdag en zondag. Op de vrijdag ervoor heb ik in 2003 meegefietst langs een uitgezette route door de polders. En zoals je op het fotootje links kan zien, wordt je gedurende het evenement een flink aantal keren gefotograveerd. Voordat je thuis komt van een toertocht sta je vaak al op het internet ! Ligfietsers maken bovengemiddeld veel gebruik van de nieuwe digitale technieken; alleen hun fiets blijven ze analoog aandrijven.
Iets wat in de loop der tijd onlosmakelijk met Cycle Vision is verbonden (in mijn beleving) is het kamperen op camping 't Oppertje Het is een onvergetelijke belevenis om op die camping een weekeinde tussen honderden kamperende ligfietsers te bivakeren. 's Ochtends vroeg kruipen de liggers uit hun kleine tentjes om zichzelf en hun fiets voor te bereiden voor de wedstrijden. Ik heb ongelooflijk veel fietsen gezien. Allemaal verschillend; ieder fabrieksfietsje is door de eigenaar uniek gemodificeerd naar eigen wensen en inzichten.
Zelf ben ik er nu 4 maal geweest en volgend jaar ga ik weer (mits voldoende verlofdagen). Ik ben in het gelukkige bezit van een camper en kan dus zowel op de fiets als in slaapzak comfortabel liggen !! Iedereen is welkom in het weekeinde van Cycle Vision ! Inmiddels is het feestelijke gebeuren in 2004 alweer voorbij, maar op m'n pagina van Cycle Vision zie je een verslag dat ik geschreven heb, voorzien van enkele fotoos.

Ik sta op de
Nederlandse Ligfietser Thuispagina's
Nederlandse Ligfietser Thuispagina's

De oude vertrouwde M5 2826. Een fijne stads- en vakantiefiets; sterk en wendbaar. Door het 26" voorwiel minder geschikt voor mensen met kortere benen.
Mij beviel vooral het "vrije" gevoel dat een onderstuur geeft. Tijdens volle snelheid opeens maximaal afremmen, beide benen aan een kant houden en vlak voordat je stilstaat afstappen.
Zo zag m'n Zephyr ligfiets eruit toen ik hem rond de kerstdagen 2001 kocht bij Elvin Haak (Elfiets). Volgens Elvin zou het het laatste rvs-frame zijn van de Zephyr die ik nog kon kopen (of was dat een verkooptruc ?).
En dit is m'n uitzicht als ik lekker liggend op de volgehangen Zephyr mee ga toeren met een paar andere Zilters. Kris-kras door het vlakke Zeeland.
Voor me ligt Job Coppoolse en achter me hangt Tarquinius Noyon.
Ze zijn twee typische Zilters die vaak mee liggeren.
Zo ziet m'n fiets er zomer 2003 uit. Gefotografeerd voor het station in Middelburg, vanwaar veel Zilt-toertochten beginnen.
Vlak achter m'n hoofdsteuntje heb ik met klitteband een transistor-radio vastgemaakt; die staat vastgeroest op Arrow Classic Rock .
Rob Stricker gaf me die tip en het is ideaal; geen vieze dingen in je oor en je kan alle verkeersgeluiden blijven horen. Muziekgeluid is niet van goede kwaliteit, maar als 48-jarige weet ik zo langzamerhand wel hoe het hoort te klinken. Zing vaak gewoon mee, als er niemand anders in de buurt fietst!
Vanaf eind februari heb ik al last van m'n onderrug. Volgens de therapeut moet ik blijven bewegen en veel rekoefeningen doen.
Toch wil ik weer gaan ligfietsen. Omdat het houten zitje aan vernieuwing toe was heb ik een nieuwe gekocht bij Elfiets en meteen van de gelegenheid gebruikt gemaakt om een aluminium bagagedrager te maken.
Door die slechte rug moest ik met stukjes isoschuim het zitje aanpassen om enigzins te kunnen fietsen, zonder pijn. Simpel een paar stukjes extra vulling op strategische plaats leggen, onder het schuimrubber. Veel 'trial and error', maar dat is de enige manier.
Dit is m'n dashboard !
Twee achteruitkijk spiegels. De rechter heb ik nodig als ik op een van de vele twee-richting fietspadenfiets aan de linkerkant van de weg fiets. Dan zie je namelijk in de linkerspiegel niets anders dan je eigen gezicht en niet het auwtoverkeer rechts achter je !
Natuurlijk een ouderwetse snelheidsmeter die eigenlijk onbelangrijk is geworden door de GPS-V die midden op het stuur is gezet.
De rode drukknop is voor het schakelen van de halogeen-verlichting (gevoed met accu).
Onmisbaar is de tweetonige grote fietsbel, daar kan ik met gestrekte arm nog net bij!
De radio zit dus met klitteband vastgemaakt, dicht achter m'n hoofdsteun.
Zo kan ik er makkelijk bij.
Ter bescherming tegen de regen heb ik het in een plastic hoes gedaan ; zo is íe ook niet herkenbaar als radio !
De halogeen verlichting beviel me op den duur niet meer. Het reflectiemateriaal dat rondom het lampje zat liet los en verdween (waarschijnlijk door de warmte of "maandag"-exemplaar ?).
Ook bleek ik niet voldoende discipline te hebben om de lood-gel accu in goede conditie te houden, want die moet je ook als íe niet gebruikt wordt regelmatig opladen. 's Zomers vergeet ik dat soort dingen.
Omdat de Led-verlichting wel goed beviel, heb ik het nieuwe model van Cateye erbij gekocht. Deze heb ik zo hoog mogelijk geplaatst.

Om een en ander op de spriet te kunnen plaatsen heb ik het rvs-stompje open gezaagd en er een zadelpen in gezet. Past precies !
Genoeg ruimte om nog meer zooi te plaatsen. Ik kijk er net overheen.

Nu blijven er nog twee wensen over: een SON-naaf en een Bob-yak aanhanger !

In september 2005 heb ik een oude houten bak maar weer eens wat aangepast en opnieuw op m'n fiets gebouwd. Was ooit bedoeld als airodynamische staartpunt, maar is die titel niet waardig. Kortom ik vind het een "bak".

Inmiddels heb ik een Bob-yak gekocht, dus blijft een SON-dynamo nog op m'n verlanglijstje staan.

De fiets is nu heel stabiel geworden. M'n vetergang is heel smal geworden. Kleren en spullen die ik in de bak stop, blijven droog.

Ik heb m'n fiets nu zo'n 4 jaar en ieder jaar ondergaat 'ie weer een modificatie.

Ach,niets gaat boven een beetje liggeren rondom je eigen woonplaats.
Bij mij is dat dus Vlissingen.

Lekker zonnetje, schoon strand, lachende toeristen, mooie meiden, hardwerkende arbeiders, multi-culti nachtleven, bruisende boulevard en de niet meer weg te denken LIGFIETSERS!

Omdat ik het krakkemikkige geluid van m'n oude radiootje toch wel erg mis, heb ik deze speakers gekocht en vlak naast m'n hoofd ingebouwd.

Dit setje heeft een frontale knop, waarmee je het zaakje aan en uit kunt zetten.

Natuurlijk moet het allemaal waterdicht zijn, want helaas lig ik te vaak in de regen te fietsen.

Ik had gelijk; de bak werkt mooi als klankkast !

Ik wilde nog graag een SON-naafdynamo.
Toen ik bezig was die te monteren volgens de adviezen van Elvin Haak, bleken niet alleen die adviezen niet te kloppen, maar zag ik ook een scheur in het RVS-frame !
Ik begreep meteen wat de oorzaak was van het "zwabberen" dat ik al enige tijd voelde. Ik dacht dat de oorzaak in m'n houten bak zat, maar dit is vééél ernstiger.

Hoe kan ik dat het beste oplossen?
Als lassen mogelijk is, denk ik er over om dan meteen een paar verstevigingsribben boven- en onderlangs deze bocht te laten lassen. Want blijkbaar is deze bocht een zwak punt in het frame. Het is aannemelijk dat een ongeveerde voorvork ook een oorzaak kan zijn van de te grote krachten, want ik wil niet alles op conto van m'n lichaamsgewicht (93 kg.) en de houten bak met inhoud (14 kg.) schuiven.

Ondertussen heb ik al wel op advies van Elfiets een ingespaakte SON-naaf met een hoefremmetje gekocht.
Dat hoefremmetje is dus niet passend te krijgen; de remschoenen komen in de uiterste stand niet eens op de velg en door de opstaande arm wordt de stuuruitslag tot een minimum beperkt.

Gelukkig had Elvin een goede oplossing welke bestond uit het lassen van een extra busje tussen de poten van de vork, speciaal voor de rem. Dat is ook zo uitgevoerd en voldoet tot op heden prima.

Voor verdere verhalen, foto's en videos kun je terecht op m'n (in het engels geschreven) blog; www.harwig.wordpress.com

HOME