Stichting TRUD Bulgarije zet zich in om Bulgaarse internaatskinderen van 3 tot 18 jaar een beter leven te geven.Velen van hen zijn wees,anderen kunnen, meestal als gevolg van armoede, niet thuis door hun ouders verzorgd worden.
Als activiteitenbegeleidster mocht ik 2 maanden vrijwilligerswerk doen in een tehuis in Kosharitza, niet ver van de zwarte zee.
Er waren nog twee Nederlandse meisjes, werkzaam in een ander tehuis in Iskra, meer in het binnenland.
Ik zal ons even voorstellen:
links Tamara, midden Els en rechts Margreet.
Er zouden vier meisjes naar Bulgarije gaan voor twee weeshuizen. Helaas viel er een af en gingen we met z'n drieën. Hans heeft ons op onze reis begeleid en hield contact met ons per e- mail vanuit Nederland.Ook maakte hij afspraken met de directeuren  van de weeshuizen.
Na een week(Hans weg) waren we alleen en zagen we elkaar in het weekend weer. Er zat wel 2 uur reistijd afstand tussen onze appartementen. Ik woonde met mijn charmante tolk Gigi in ons flatje in Nessebar. Tamara en Margreet woonden in Karnobat. We gingen naar onze weeshuizen met de bus.
Dit is Hans met Krasimir op zijn arm.
Gigi, mijn Bulgaars-Duitse tolk, haar tante, die ook wel eens tolkte en de kinderen die als bijen op honing, op ons af kwamen. Ze zagen niet zo vaak andere mensen........
Kinderen in het gymzaaltje