Kimmy augustus 2005

Zo dit is ze dan !

Toen ik in 1993 op mezelf ging wonen kon ik eindelijk doen wat ik al zolang wilde..... een hondje nemen !
Over de keus hoefde ik niet na te denken, de Old English Sheepdog was bij mij al jaren een van de favorieten. Helaas was mijn budget voor zo een hond niet toereikend :( . Er zat dus niets anders op dan te gaan sparen.
Een jaar later kon ik dan uiteindelijk toch een pupje gaan uitzoeken in Fijnaart uit een nest van 7 pups.
Zo kwam Kimmy ( eigenlijk volledig: Moondazzledi's Pîna Colada Kimmy) in mijn leven. Mjah hoe het nu komt dat net IK een hond uit een nest met dranknamen kreeg dat weet ik niet :P .
Kimmy bleek een vrolijke uitbundige pup die voor niets en niemand bang was en erg speels. Een hele poos heeft ze fijn de plinten in mijn flatje aangevreten en wat ik ook probeerde ...niets hielp.
Tijd voor een puppycursus dus. Samen hebben we die gevolgd en Kimmy werkte enthousiast mee dus ik besloot verder te gaan. Zo hebben we verscheidene cursussen gevolgd en meegedaan aan wedstrijden wat overigens geen succes bleek omdat "mevrouw" een weinig zin had te apporteren op bevel en AF en BLIJF uit zicht daar zag ze ook het nut niet van in.
Uiteindelijk ben ik door medecursisten herhaaldelijk gevraagd te stoppen omdat wij "storende elementen" bleken te zijn :D (hoesssssss dat nu mogelijk hè) :-)
De behendigheidscursus bleek echt een succes voor Kimmy, hiervan hebben we enkele cursussen gevolgd en wedstrijden gedaan en warempel! wij werden ook eens eerste!!!!
Zo gingen er jaren voorbij, vrouwtje kreeg een vriend, ging samenwonen , ging trouwen, kreeg een kindje, ging scheiden en weer alleen wonen en Kimmy bleef mijn steun en toeverlaat. Ze is inmiddels alweer 11 jaar en ondertussen NOG wat snibbiger dan ze al was, heeft staar,heeft erge artrose, strandwandelingen worden minder omdat ze dan dagenlang slecht uit de voeten kan maar ze is er nog steeds MIJN KAMERAADJE !!! in goede en slechte tijden.
En ik hoop nog jaren van haar vrolijke, speelse en lieve karakter te kunnen genieten.....

Liefs Frysjuh en knuffelpoot van Kimmy.

5 september 2005.

Ja het is toch zover gekomen. Na het schrijven van mijn eerste en tevens laatste log voor lange periode heb ik mijn Kimmy moeten laten inslapen. :(
Mijn kameraadje ging hard achteruit en ik heb nog heel wat met haar gedokterd om het uit te stellen, ik wilde ze toch zeker niet missen, MIJN steun en toeverlaat!!
Dat had ze niet verdiend, ik moest haar gewoon verlossen uit haar lijden, hoe graag ik haar ook nog bij me wilde houden. Het kon niet meer. Ze had pijn, veel pijn.
De gang naar de dierenarts was een hele zware, brok in me keel, en alsof ze het voelde keek ze me aan....pfff verschrikkelijk! Hieraan denk je niet bij het kiezen van een puppy.
Heb heel wat tranen om haar gelaten, mis haar elke dag. Wat zit zo een beestje in je leven verweven zeg!Bij alles wat je doet, bij thuiskomst geen blije Kimmy die op je wacht, geen rondje meer maken buiten,geen hond die fijn in de weg gaat liggen als je staat te koken,ze ging overal mee naar toe dus de achterklep van de auto is nog vaak voor niks opengegaan, het is gewoon een grote leegte die ze achterliet.
Inmiddels is er al weer veel gebeurd, nieuwe huisgenoten (zie verder op de site).
Maar nog heel vaak denk ik aan haar, we hebben samen zoveel meegemaakt, maar ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen, we hebben het fijn gehad samen, het was goed zo.
Kimmy, maatje, bedankt voor alles... ik zal je nooit vergeten......

home