Lassithi en het gebied ten noorden van Neapoli

In het zuiden van Chersonissos ligt op een afstand van 40 km het Diktigebergte. We nemen de weg richting Kastelli. Na ongeveer 6 km slaan we linksaf naar Potamies. In het dorp zijn we getuige van een prachtig tafereel. Een man op een ezel met als vracht een takkenbos. Een foto is snel gemaakt. Even later een opstopping. Een kudde van ongeveer 300 schapen, 3 herders en evenveel honden versperren de weg. Weer op weg passeert ons een auto met in de laadbak wat kisten, een man en zowaar een ezel. In Krassi prachtige platanen en 3 bronnen met wasplaatsen. Voor het plaatsje Kera bezoeken we het klooster Kardiotissa of Moni Kera. In het kerkje zien we prachtige fresco’s. Na Kera komen we bij het museum Homo Sapiens, de geschiedenis van de mens. Bij het museum staan 2 molens met zeilen. Op de pas naar de Lassithi hoogvlakte staan ruïnes van windmolens. De uitgestrekte hoogvlakte is zo tussen de kammen van het Dikti-gebergte (2148m) een bijzondere gewaarwording. Voor Psychro slaan we af naar de ‘Grot van Zeus’. Ook in dit voorjaar zijn er bussen vol toeristen en ook weer dames op naaldhakken. De ezelverhuurders, halverwege het pad naar de grot, doen goede zaken. De grot op zich stelt niet veel voor maar het uitzicht over de vlakte is schitterend.
Via Koudoumalia, Agios Georgios, Mesa Lasithi, Mesa Potami, Exo Potami, Zenia rijden langs schilderachtige wegen naar Neapoli. In Neapoli nemen we de ‘Old Road’ richting Elounda. Bij Kasteli slaan we linksaf naar Sirmes en Karidi. In de buurt van Skinias ontmoeten we een , zoals we dat meer hebben gezien, een geheel in het zwart geklede oude vrouw. Het heeft er alle schijn van dat zij al haar bezittingen bij zich heeft. Een ezel, een geit en vier schapen. Op de vraag of een foto mag worden gemaakt beantwoord zij met het bekende wijsvinger en duimgebaar (geld). De vrouw loopt wat weg van de ezel en trekt haar zwarte doek nog wat verder over haar gezicht. Ik gebaar dat zij meer naar de ezel moet. Het lijkt of ik haar gezicht niet mag zien. Dan maar een foto van de ezel. Ik geef haar een 2-Euro-stuk. Zij heeft het over Drachme. Ik probeer duidelijk te maken dat de Drachme is afgeschaft. Ze bekijkt het muntstuk aan beide zijden en steekt het in haar zak. Plots loopt het vrouwtje op mijn vrouw af. Ze doet de doek van haar gezicht, geeft mijn vrouw een hand en bekijkt ze van top tot teen, brabbelt wat en gaat terug naar de ezel. Ya sas, tot ziens.
Een Engelsman is totaly-lost en vraagt naar de landkaart. We wijzen de weg naar Elounda en gaan verder het gebergte in. Hier en daar onverklaarbaar bewoonde woningen. Ook die van het vrouwtje?
Langs Finokalia, Dilakos en Koulounes komen we weer in Neapoli en gaan rechtaf naar Malia en Chersonissos.