bIZARRE VONDSTEN

In 1938 ondekt de Oostenrijkse archeoloog Dr. Wilhelm Kong, in Irak, een pot van heldere gele klei. De pot bevat een cilinder van blad-koper. De rand van de cilinder is gesoldeerd met lood-tin (een legering vergelijkbaar met het beste soldeersel van vandaag). De bodem van de cilinder is afgedekt met een kopere schijf. In het centrum van de cilinder bevind zich een ijzere staaf. De staaf is aangetast door zuur. Conclusie: de kleipot kan niets anders zijn dan een BATTERIJ. Ouderdom: De pot is gedatteerd op ongeveer 2500 V.C.

Over de laatste tientallen jaren hebben de Zuid-Afrikaanse mijnwerkers minstens 200 metalen bollen gevonden waar perfecte concentrische groeven in zitten. Eén daarvan heeft drie parallelle groeven rondom de evenaar, maar voor de rest zijn er eigenlijk maar twee soorten type metalen bollen gevonden. Namelijk de stevige blauwe metalen bollen met witte vlekken die zo hard als staal zijn, en de holle bollen met een dunne schaal die maar een dikte van 7 mm hebben. Wanneer deze opengemaakt worden zijn ze met een soort witachtige spons materiaal gevuld en die tot verbazing uiteenvalt tot stof als het in contact komt met lucht.
De gemiddelde diameter van deze bollen zijn ongeveer tussen de 2,5 cm en 10 cm en zijn samengesteld van een nikkelstaal legering dat nooit uit zichzelf ontstaan kan zijn. Het Californisch Ruimte Instituut aan de Universiteit van Californië hebben een aantal testen gedaan om te kijken hoe perfect het evenwicht is van die mysterieuze bollen. Maar tot verbazing van hun metende technologie konden zij de perfectie van het evenwicht niet vaststellen. En dat terwijl zij zelfs voorwerpen voor de NASA meten. Deze bollen zijn op de 1/100.000 centimeter tot grote perfectie in evenwicht. NASA heeft nog zelfs gezegd dat er geen betere technologie bestaat om deze perfecte bollen te meten. Ouderdom: geschat op 3 MILJARD JAAR OUD!.

In het jaar 1929 vond men in het Topkapipaleis te Istanbul eeuwen oude landkaarten die toebehoord hadden aan admiraal Piri Reis, een officier van de Turkse marine. Piri Reis was een tijdgenoot van Cristopher Colombus en zou de kaarten in de Orient hebben ondekt. In 1956 onderzochten de Amerikaanse cartograaf M.I. Walters en de ingenieur en archeoloog Arlington H. Mallery de kaarten. Zij deden de sensationele ontdekking dat deze kaarten geheel nauwkeurig zijn. De Middelandse Zee en de Dode Zee als ook de kusten van Noord en Zuid-Amerika zijn zeer nauwkeurig getekend. Maar wat men het meest verbaasde was dat ook de kusten van Antartica (Zuidpool) en de topografie (bergketens, rivieren, meren en hoogvlakten) van Antarica zeer nauwkeurig getekend zijn. Wij weten pas sinds kort dat er zich onder de kilometers dikke ijslaag van Antartica land bevindt. Door moderne technieken te gebruiken is het land onder het ijs in kaart gebracht. Door deze te vergelijken met de kaarten van Reis blijkt hoe nauwkeurig de eeuwenoude kaarten zijn. Alsof dit alles nog niet bizar genoeg is blijkt ook nog eens dat de getekende continenten, ten opzichte van het middelpunt, in de lengte een eigenaardige vervorming laten zien. Dezelfde vervorming laat zich zien als van grote hoogten een luchtopname van de aarde wordt gemaakt! ( vervorming door de ronde vorm van de aarde). Ouderdom: De kaarten van de Turkse Admiraal zijn kopieen van kopieen van kopieen. Diverse speurtochten naar de ouderdom van de orginele kaarten gaan minstens 10.000 jaar terug in de tijd!