Welkom op de vogelsite van

Conny en Ruud

Het idee volière geboren

 

Ik liep al een tijdje rond met het idee om weer een hok te maken en een koppeltje vogels te houden. Door omstandigheden was dit er nog steeds niet van gekomen. Op een gegeven moment zei ik tegen Conny: “ ik zou eigenlijk wel een koppeltje vogels willen houden, maar ik weet niet hoe jij daar over denkt.” Tot mijn grote verbazing zei ze dat ze daar ook al eens over had lopen nadenken, maar dat ze niet wist of ik dat wel wou. Zo hadden we dus allebei het zelfde plan zonder het van elkaar te weten. Al pratend over hoe we dit zouden gaan aanpakken, bleek al snel dat we allebei geen kanaries of tropen wilden. Maar welke soort dan?

Een koppel Rosella`s ( een Australische parkietensoort ) leek ons wel wat.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                    koppel Goudmantel Rosella`s

 

 

Deze vogels had ik ooit eens gezien bij iemand en die vond ik wel heel erg mooi. Eens gekeken op Internet of ik iets over Rosella`s kon vinden en ja hoor, er was veel informatie. Tot mijn grote schrik stond er te lezen dat de minimale afmetingen van een hok ongeveer 4x1 meter moest zijn. Dat was wel even wat anders dan het hokje wat ik ooit gemaakt had. Zouden we dan eens kijken wat er verder nodig is voor zo`n volière? Zo gezegd zo gedaan. Het bleek al snel dat het bouwen van een volière meer was dan een paar palen in de grond met gaas erom heen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                              Grondplan volière

 

Door omstandigheden kwamen we in contact met een collegaatje van mijn vriendin, waar het gesprek ineens over huisdieren ging. We hadden haar al verteld over onze 4 honden, maar lieten haar ook weten dat we eigenlijk wel een volière zouden willen. Door haar antwoord hierop wisten we dat zij niet vreemd was met volières. Toen we meer wilden weten zei ze dat haar vader en broer ook door dit virus waren besmet. We hadden haar ook gezegd dat we nog niet zoveel wisten over vogels en volières en dat we ons nog aan het oriënteren waren. Het collegaatje zei dat ze best haar broer, Richard, wilde vragen of we bij hem informatie konden inwinnen.

Nadat het contact was gelegd bleek hij iemand te zijn die niet te beroerd was om ons met raad en daad bij te staan. We hadden een bron van informatie aangeboord, die nooit leek op te drogen. Na een lang gesprek over hoe een volière gebouwd moest worden, nam hij mij mee naar zijn vader die ook kweker is en naar een vogelhandelaar in de buurt. Alleen dit was voor mij al een openbaring want ik had nog nooit zoveel verschillende soorten en maten vogels bij elkaar gezien. Bij het passeren van een van de hokken wees Richard mij op een koppeltje vogels, Goudmantel Rosella`s. Wat een prachtige vogels waren dat. Door zijn verhalen was ik al helemaal verliefd op deze vogels geworden. Het koppel werd gekocht nog voor er een volière was. Op mijn opmerking dat ik nog geen plaats had om de dieren onder te brengen, zei hij dat ze wel even in een parkietenkooi konden ter overbrugging, maar zeker niet langer dan een paar weken, omdat er anders sprake was van dierenmishandeling. Nu moest er wel snel gehandeld worden want er moest een volière gebouwd worden. Na een zoekactie op Internet vonden we een volièrebouwer die niet aan de andere kant van Nederland woonde en die ook nog redelijk betaalbaar was. Deze man woonde vlak bij Brugge in België. Na een paar weken van voorbereiding en een boel hard en zwaar werk, zoals het weg graven van een stuk dijk en het uitkisten voor de betonbodem en het metselen van een paar muurtjes, waren we zover dat alles klaar was voor de eigenlijke bouw. De keuze was gevallen op een aluminium volière met nachthok.

Op aanraden van de bouwer zat er 19x19x1,45mm gaas op. Dit type gaas was geschikt voor grote parkieten. De 2 vluchten waren elk 7 meter lang en 1,20 breed .

Het nachthok was 2,50x2 m met 2 binnenvluchten van 1x1

Het geheel werd met golfplaten overkapt en er kwam zand op de betonvloer en boomstronken ed. in de vluchten.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Buitenvlucht

 

Eindelijk was het dan zover dat het koppel goudmantels in de volière konden. Toen we deze prachtige vogels zagen vliegen waren we toch wel een beetje trots op wat het geworden was. Er was nu nog wel 1 vlucht onbewoond, dus daar moest maar vlug verandering in komen. Door de contacten die Richard er op nahield, hadden we al snel een paar adressen bij ons in de buurt waar we konden informeren naar jonge vogels. Ook in de handel werden er vogels gekocht. Toen we bij de vader van Richard op bezoek waren, hadden we een koppel Koningsparkieten gezien die wij ook wel erg mooi vonden, maar duur. Door de overredingskracht van Richard die steeds zei dat hij met zo`n grote volière zeker een koppel koningen zou houden, werden we overgehaald om een koppel van deze vogels te reserveren bij een kweker

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

  Koningsparkiet man

 

Helaas kregen we na een tijdje problemen. Het mannetje van de goudmantels viel op een dag pardoes dood neer, dit was het begin van een hoop ellende. De ene zieke vogel na de andere bezweek. Ondanks onderzoeken en medicijnen van een dierenarts gingen steeds meer vogels dood. In het begin bleek de oorzaak van de sterfte een verkeerde diagnose van de dierenarts te zijn. Deze dacht dat de oorzaak coccidiose was. Deze fout heeft het leven van veel vogels gekost. De werkelijke oorzaak werd door een andere dierenarts vastgesteld. Deze zei dat coccidiose bij parkieten niet of nauwelijks voorkwam en dat hij aan een wormbesmetting dacht. Dit bleek inderdaad zo te zijn, ondanks de ontwormingskuren die ik had gegeven maar die schijnbaar niet voldoende waren geweest. Voordat we dit wisten hebben we er soms wel even aan gedacht om maar met de hobby te stoppen. Ik vond, en vind het nog steeds verschrikkelijk als er ondanks de goede zorgen toch een vogel sterft. Gelukkig hebben we dit probleem nu een beetje onder de knie.

Na verloop van tijd kwam er echter een nieuw probleem de kop opsteken. Dit was het probleem waar iedere vogelkweker vroeg of laat mee te maken krijgt, nl. PLAATSGEBREK. De populatie in de 2 volières was opgelopen tot 14 koppeltjes grote-, en kleine parkieten en Neophema`s door elkaar. Dit werd wel een beetje veel als je bedenkt dat b.v. Rosella`s het best per koppel in een volière kunnen worden gehouden omdat ze vrij agressief kunnen zijn naar andere vogels toe. Om dit probleem op te lossen hebben we de kleinere soorten in broedkooien in de garage en in de serre gezet, omdat dit toch het beste was voor de vogels met de winter voor de deur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                Kweekbakken serre

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                               

                                   Bourke parkieten in binnenvolière

 

Omdat we steeds weer mooiere vogels zagen, waren we toch genoodzaakt om nog een paar volières bij te maken. Deze keer hebben Conny en ik er zelf 3 in elkaar gezet, zodat het totaal nu op 4 staat.

Om de kosten een klein beetje binnen de perken te houden zijn we op zoek gegaan op internet of er misschien een 2^de hands volière te koop stond. Op een gegeven moment zag ik een advertentie waarin een grote volière werd aangeboden. Het enige nadeel was, dat we ervoor naar Limburg moesten om alles op te halen. Toen we daar aankwamen en de hele zooi op een hoop zagen liggen dacht ik: “ Als dit ooit iets moet worden?”

Toch kochten we de volière voor een prikje en gingen aan de slag. We hebben eerst een schets gemaakt hoe het moest worden en waar hij moest komen te staan.

We hadden besloten om het tuinhuisje als nachthok dienst te laten doen en daar de vluchten tegenaan te bouwen.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                              

                                

                                   Schets 2^de hands volière

 

Zo gezegd zo gedaan. Het was een zware klus, maar zijn reuze trots dat we dit samen voor elkaar hebben gekregen. We hadden het eigenlijk niet verwacht, maar het resultaat mag er absoluut zijn.

Nu konden we tenminste weer wat meer vogels kwijt, daarvoor hadden we al het werk toch gedaan?

Dit is het eind resultaat geworden:

                                                       

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                                        

                                                                                                                                                                                                   

                                                                                                                                                                                                    

                                                                                                                                                                                                   2^de hands volière                                              

De vogels die we op dit moment hebben zijn:

1-1 Goudmantel Rosella`s, 1-1 Princess of Wales, 1-1 Kakariki`s, 1-1 Bleekkop Rosella`s, 1-1 Bergparkieten, 1-1 Stanley Rosella`s, 1-1 Swift parkieten, 1-1 Koning parkieten, 1-1 Elegant parkieten, 2-2 Roodruggen, 1-1 Agaporniden, 1-1 kanaries, 3-3 Bourkes parkieten, 3-3 Splendid parkieten, 3-3 gras parkieten, 1-1 Pennant Rosella`s en 2 grijze roodstaart papegaaien. Dit is een behoorlijke groei en we zijn nu net 1 jaar bezig met de hobby. Ondanks dat het duur is en veel tijd kost, is het een prachtige hobby, mits je niet te veel tegenslagen hebt. Zo mooi zelfs, dat we waarschijnlijk nog wel ooit een volière bij zullen bouwen. Het is jammer dat hier bij ons in de buurt niet echt veel kwekers van grote parkieten zitten, waardoor je soms erg ver moet rijden om een koppel te kunnen kopen. Ook is het jammer dat sommige mensen het mooie van de hobby uit het oog verliezen en alleen op geld uit zijn, ook al moeten ze hiervoor een collega kweker bedriegen door hem zieke of slechte vogels te verkopen. Dit is ook de reden dat we erg blij zijn met de hulp van mensen zoals onze secretaris.

Groetjes van een koppel leken op vogelgebied:

Rudy en Conny