"De Omgeslagen Boot"
IN "HET GAT"BIJ WESTKAPELLE 29 NOVEMBER 1944
Na het bombardement op
Westkapelle zijn wij, familie Dominicus, via Aagtekerke en Domburg, waar we ook
weer weggebombardeerd werden op 26 oktober 1944 gaan wonen in Pension
Francke te Zoutelande (thans hotel De Distel).
Op Woensdag 29 november, Dankdag, maakten mijn broer Adrie en ik een
strandwandeling naar Westkapelle; het was prachtig weer.
Bij het gat in de dijk aangekomen, ging net het bootje van de O.D. (Orde Dienst)
naar Westkapelle, waar wij mee mochten oversteken. Dit was een Engels
roeibootje, dat ze over trokken aan een lijn, die over het gat gespannen was. Na
o.a. de plaats bezocht te hebben waar ons huis en bakkerij hadden gestaan - er
was niet meer te zien dan een groot gat - liepen wij weer terug om met
hetzelfde bootje overgezet te worden.
De vloed was inmiddels verandert in eb en het water stroomde met kracht terug
vanuit de kreek naar de zee, dus zo in de maling.
Er waren ong. 15 passagiers, wat eigenlijk te veel was,maar vanwege het getij
was het de laatste overtocht die gemaakt kon worden en iedereen wilde graag naar
huis terug. Er kon ook niet langs de lijn worden getrokken; het water was te
hoog, zodat de lijn onder water was komen te staan.
Iedereen moest staan in de boot en alle mannen moesten roeien. We gingen varen
tussen de kreek en de overgespannen lijn, een behoorlijk stuk water. Ook ik
stond aan de riemen, 15 jaar jong, uiteraard voorovergebogen om te roeien.
Ongeveer halverwege werd een vrouw bang en stapte. De stuurman, P. de Pagter,
riep nog:"Iedereen blijven staan", maar het was al te laat. De vrouw
greep me bij mijn schouder; ik verloor hierdoor mijn evenwicht en viel
achterover op de rand van de boot. toen ik zo lag , zag ik alles over mij heen
komen. De boot sloeg om; hierdoor werd ik naar beneden gedrukt en kwam pas
achter de lijn weer boven water.
De meesten hadden kans gezien de lijn, die van de ene kant naar de andere kant
liep, te pakken en hingen hier, afwachtend aan. Mijn broer Adrie zat boven op de
omgekeerde boot. Toen de boot dicht langs de kant kwam, kon hij er afspringen en
is uit het water gehaald. Zelf probeerde ik met Coba van Sluijs en Pietje Janse,
twee meisjes in klederdracht, schuin tegen de stroom in naar de kant te zwemmen;
onbegonnen werk.
Na lang worstelen ( de precieze tijd weet ik niet meer) kwamen we alle drie in
een grote draaikolk terecht. De twee meisjes middenin werden als een tol naar
beneden gezogen, waarbij de mutsen van hun hoofden schoten. Ik zat meer aan de
buitenkant van de draaikolk en werd richting land geslingerd.
Toen ik zo moe was, dat ik op wilde geven, voelde ik ineens bodem onder mijn
voeten en stond bij de oude dijk tot over mijn middel in het water. Na lang
worstelen tegenin de stroom kon ik lopend aan land komen.
Een wonder Gods had mij
gered en niet mijn eigen kracht; dat voelde ik goed.
De mensen aan de lijn hadden ook een harde strijd, omdat door het gewicht ook
zij onder water werden getrokken. Een kind dat zijn vader vasthield kon dit,
door een rugzak op zijn rug, niet volhouden en pas toen hij had losgelaten
kregen de anderen weer wat meer lucht.
De O.D.-er Waterman is terug gezwommen om de lijn bij Westkapelle door te
snijden, waarna de O.D.-ers aan de Zoutelandse kant via de lijn de mensen uit
het water konden trekken.
Groot was de verslagenheid, toen na hergroepering bleek dat twee jonge meisjes
van ong. 20 jaar, twee jongens van ong. 12 jaar en een oudere man en vrouw waren
verdronken.
De tocht naar huis - het was
inmiddels donker geworden - is voor ons een zeer moeilijke tocht geweest. Bij
thuiskomst natuurlijk grote dank baarheid voor de geredden en diepe rouw in het
hele dorp, omdat zo vlak na de feestvreugde van de bevrijding, 6 mensen
verdronken waren.
Een week later is er een rouwdienst gehouden in een stampvolle noodkerk.
Van de omgekomen mensen is nooit meer iets gevonden.
Ko Dominicus
Uit: "De Wete" van november 1994, van de Heemkundige Kring Walcheren
Monument voor de Burgerslachtoffers van Zoutelande foto R.Koppejan
OMGEKOMEN INWONERS VAN
ZOUTELANDE
IN HET DIJKGAT BIJ WESTKAPELLE
Jacomina Adriana den Toonder 50 jaar
Adriaan Riemens 53 jaar
Pieternella Janse 18 jaar
Jakoba van Sluijs 18 jaar
Maarten van Sluijs 12 jaar
Adriaan Pleijte 9 jaar