Waterwingebied ‘Clinge’ te Clinge, gemeente Hulst.

Amersfoort coördinaat: 63- 363.

Plaats: ‘krekelveld’

21 mei 2004

Waarneming van 3 stuks veldkrekel (nymfen) verspreidt over het hele terrein op 6 september 2003. Steekproefsgewijs in holletjes gepeuterd met een grassprietje waardoor er 3 stuks tevoorschijn kwamen.

Bijgaand een paar foto’s van deze dieren.

Al een redelijk uit de kluiten gewassen Veldkrekelnymf.

In de tweede helft van mei 2004 is het over het hele terrein een waar concert van roepende mannetjes. Ook het roggeveld is goed bezet. Bij een poging om imago's (volwassen veldkrekels) uit hun hol te peuteren met een grasspriet blijkt de grasspriet veel tekort te zijn. Gelukkig is het roggeveld nabij. Een sprietje daarvan van zo'n 60 cm lengte verdwijnt geheel in het holletje. Blijkbaar overwinteren ze redelijk diep onder de grond. De hellingshoek is wel flauw en er zitten duidelijk voelbaar enkele bochten in. Mogelijk zijn er meerdere ingangen van één hol daar er bij het peuteren vorig jaar er een nymf uit het vlakbij gelegen hol kwam.

Tientallen pogingen om volwassen dieren uit hun schuilplaats te krijgen blijft negatief tot er een Icarus blauwtje op een boterbloem de aandacht trok. Tijdens het fotograferen hiervan kwam plotseling een veldkrekel 'in beeld'. Ik bleek tussen z'n hol en de plaats waar het zich bevond te zijn en de kortste vluchtweg was afgesloten. Het bleek een vrouwelijke veldkrekel te zijn die mogelijk op weg was naar een dominant roepend mannetje….. Blijkbaar is er tijdens een vervelling iets misgegaan daar er een enigzins gekrulde vleugel te zien is op de foto. Dit is geen probleem, want de vrouw maakt de keuze en niet de man…….

Vrouwelijke veldkrekel met legboor en foutje in de ene vleugel. Ook het vleugelpatroon is duidelijk anders dan bij het mannetje die ook zwarter en kleiner is. Deze laatste liet zich verschalken doordat ik hem tegen de wind benaderde en zijn vluchtweg afschermde. Hij zette de sprint erin maar toen ik hem wilde pakken ging hij voor dood op z'n rug liggen…

foto boven een vrouwtje en foto onder een mannetje.

Mannelijke veldkrekel, geheel wat zwarter inclusief de poten en een ander vleugel patroon...

… ook verschil aan de vleugelbasis (gele vlek).

Toen ik begin april over dit 'krekelveld' liep waren er nog bijna geen holletjes te zien en ook geen zang (kri….kri….kri). Vorig jaar hebben schapen de ietwat ruige begroeiing kort gezet zodat de holletjes weer beter opvallen. Dit heeft geen schadelijke gevolgen gehad. Integendeel!! Rond de geplagde delen zijn de hoge randen bezet door de vele gaten die zichtbaar zijn. Kennelijk houden ze niet van een vochtig hol. Eind mei moet je oppassen als je over dit terrein loopt om toch maar geen hol dicht te trappen. Sinds mens en dier hier vanaf 2001 ingrijpt is deze biotoop uitermate geschikt geworden voor Gryllus campestris. Hopelijk kan dit zo blijven en wordt dit veld geen paradijs voor fazanten, kraaien en eksters die deze krekel graag op het menu hebben…… Ondertussen is ook al duidelijk geworden dat ze noordwest en noordwaarts oprukken. Tot slot een dankwoord aan de terreinbeheerder dhr. G. Blaauwendraat die dit onderzoek mogelijk maakte en voor het uitstekend beheer van dit toch bijzonder terrein.