De rupsen leven gezellig samen in een spinselnest, van daaruit ondernemen ze vraattochten en bij onraad vluchten ze terug in het veilige nest.

De vlinder wordt maar zelden gezien; maar de rups is in 2004 overvloedig aanwezig en dan voornamelijk de Vogelkersstippelmot, Yponomeuta evonymella. Deze vlindersoort rups zit dan ook in de meeste gevallen op onze Inlandse vogelkers. Blijkbaar lusten ze de Amerikaanse vogelkers, die vaak nabij staat in de meeste aanplantingen, niet.

Ook Sleedoorn lusten ze wel, maar hier, links op de foto zit een andere soort stippelmotrups. Dit is de rups van de Meidoornstippelmot, Yponomeuta padella welke dus ook Sleedoorn graag mag verorberen. Deze zijn van in het begin zwart/grijs terwijl de andere crème/geel zijn. De licht grijze zijn het verpoppingsstadium nabij (op de rechtse foto)

Geheel ingesponnen bomen op het terrein van Stichting Tragel (Sterre) te Clinge! Een vrij zeldzaam verschijnsel.

Ook in 1989 tradt dit verschijnsel op maar dan in de Zandstraat, toen nog gemeente Sas van Gent. Het ging hier om 385 wilgenbomen en het zou de Wilgenstippelmot, Y. rorella, zijn die dit veroorzaakte. Miljoenen rupsen kunnen dit spectakel veroorzaken. Het geheel zag er toen 'sprookjesachtig' uit. De schade aan de kaal gevreten bomen was maar van tijdelijke aard…. Begin juni 2004 kwam het bericht dat er op een binnenplaats, lokatie de 'Sterre' ingesponnen bomen staan….

het lijkt of de bomen een panty-kous aan hebben….

…… eendracht maakt macht!

Veroorzaker de Vogelkersstippelmot, Yponomeuta evonymella.

De bomen of struiken die zo goed als kaal gevreten zijn zullen als ze gezond zijn spoedig herstellen en volgend jaar zal er niets meer op wijzen dat er hier zo'n massa rupsen waren.

Zijïg uitziende boomstammen. Waarschijnlijk heeft niemand hier de vlinder(s) gezien waarvan de rupsen voor dit spectakel zorgden.

Enkele nakomelingen van de dader(s).

Hulst, 29 augustus 2004  

Luciën Noens