Omhoog

Paddestoelexcursies in 2003

Door L. Noens

Het gemeentelijk bos, te Axel, met de sportvelden beet op 27-04-2003 het spits af.

Een droog voorjaar zorgt voor een slechte start bij de voorjaarspaddestoelen.

De lang verwachtte regen kwam eigenlijk een dag of vier te laat.

Met negen deelnemers werd om 13.30 u de zoektocht aangevangen op zoek naar de typische voorjaarspaddestoelen.

De start was meteen al zeer goed. Langs het toegangpad ri. kreek en achter de tennisvelden was de vondst van E. Taelman bijzonder. Er was even verwarring voor de naam, maar snel werd duidelijk dat deze soort onder de morieljes thuis hoort. Het was de Kapjesmorielje, Morchella semilibera, en van op afstand lijkt deze enigszins op de Grote stinkzwam. Het was ook de bedoeling van deze excursie om opzoek te gaan naar typische voorjaarsoorten en dit was dan ook een klapper van betekenis!

Nu staat dit bos bekend voor speciale soorten die je hier in de omgeving verder niet tegenkomt. De bodem bestaat uit enigszins kalkrijk zand, plaatselijk verrijkt door ‘gemeentelijke houtsnippers’ die vooral de paden toegankelijk houden daar er soms hoog water heerst. Enkele jaren geleden is er een kaalslag gepleegd, vooral onder de kaprijpe populieren.

De Gewone morielje en de Voorjaarspronkridder stonden ook op het programma.

Van de Voorjaarspronkridder,Calocybe gambosa, hebben we maar een enkele, en nog wel in een zeer jong stadium kunnen vinden, maar de typische nieuwe broeken geur was toch al waarneembaar. De Gewone morielje, Morchella esculenta, was met een tiental enorme exemplaren hier overduidelijk aanwezig. Ik had ze nog nooit zo groot gezien.

Een soort die ook wel eens in het najaar opduikt stond hier ook te schitteren op een omgezaagde Iep nl. de Zadelzwam, Polyporus squamosus. Meestal maakt deze soort twee vluchten, maar tijdens de najaarexcursie was deze soort afwezig. De vorm doet wel eens denken, voor de ouderen onder u, aan zo’n indrukwekkend tractorzadel van de ‘naoorlogse generatie’ tractoren.

Excursie op 5-10-2003 op het SBB terrein ‘De Zoete Vaart’ te Hulst.

Wederom werd met negen deelnemers de tocht om 13.30 u aangevangen. Desondanks de tropische zomer met zeer weinig regen is deze excursie enorm meegevallen. De heilige Pluvius was deze keer precies op tijd geweest met zijn regenbuien. Doordat er zoveel soorten te zien waren, nl. 106, is deze excursie behoorlijk uit de hand gelopen qua tijd dan. Normaal doen we er zo’n twee uur over maar deze keer zijn we na drie uur maar naar huis gegaan…… De najaarsoorten waren nagenoeg allen en overvloedig aanwezig.

 

Geastrum triplex, Gekraagde aardster.

Niet in Hulst maar wel in Axel.

 

 

Zondag 26 oktober 2003.

Wederom het gemeentelijk bos aan de Boslaan.

…. met 35 deelnemers aan deze excursie te Axel.

We gingen op zoek naar Aardsterren, Koraalzwammen en Honingzwammen en verder alles wat in het vizier komt. Gelukkig is de jeugd ook goed vertegenwoordigt, want meestal zijn dit goede speurneuzen en ze zijn qua lengte dan ook dichter bij de grond wat gunstig is. De 35 deelnemers hebben dan ook kunnen genieten van deze zoektocht bij mooi najaarsweer.

Tranende franjehoeden en Stinkparasolletjes op reeds ver vergane houtsnippers. De Levertraanzwam, Macrocystidia cucumis, enkele oudere deelnemers konden zich de typische geur van levertraan nog goed herinneren en gelukkig is toen Davitamon uitgevonden. Deze paddestoelensoort was hier met velen aanwezig. Uiterlijk niet bijzonder maar toch een paddestoel met zoals dat heet een bijzondere beleving.

Koraalzwammen, waar dit bos voor bekend staat (in de 90-er jaren) zijn niet gevonden. Mogelijk was het afgelopen jaar toch te heet en droog geweest of ze zijn door biotoop verandering uitgestorven.

Aardsterren zijn wel gevonden en wel de Gekraagde aardster, Geastrum triplex.

Op de resterende dikke stobben van de gerooide populieren kwam de Platte tonderzwam, Ganoderma lipsiense met ook de Tepelgalvlieg Agathomyia wankowiczi, en de Honingzwam massaal voor. Deze laatste steekt altijd massaal de kop op in de laatste week van oktober en wanneer het zo begin november begint te vriezen verdwijnen ze ook massaal, geen antivries bij. Het is bijna allemaal Sombere honingzwam, maar ik vind dit toch een mooie en helemaal geen sombere paddestoel. Verrassend was de vondst van de Kleine stinkzwam, Mutinus caninus, en de Vliegenzwam, Amanita muscaria, welke voor het eerst in dit gebied zijn gevonden. Een compleet raadsel was een houtbewonende soort die enorm van kleur afweek. Het bleek later (na uitgebreid onderzoek) om de Zalmzwam te gaan die wel heel erg ‘gecamoufleerd’ was. Deze behoort zalmkleurig roze te zijn en hier door uitdroging crèmekleurig. We hebben dus de schitterende roze kleur gemist. Je kan ook niet alles hebben. Misschien volgend jaar beter. De meeste najaarspaddestoelen waren ook hier aanwezig.

Tot de volgende keer, Luciën.