De WereldreizigersClub Webmaster: Eric Wendel http://home.worldonline.nl/~wendel
Een autoriteit in het avontuurlijke metier van globetrotten
door Peter Lievense
De respectabele verzameling reistips en links op de homepage met
de prestigieuze naam Wereldreizigers Club van Eric Wendel trekt zelfs professionele
reisorganisaties. In die kringen geldt Wendel blijkbaar als autoriteit
in het avontuurlijke metier van globetrotter. Deze journalist van huis
uit heeft nauwelijks die pretentie maar wil vooral op andere mensen het
Grote Gevoel overbrengen dat door een queeste in barre oorden en exotische
culturen wordt veroorzaakt. Al geeft hij wel toe dat er ook een zekere
publiciteitsgeilheid aan de website ten grondslag ligt. Tenslotte publiceert
hij ook foto's, reisverhalen en het complete 250 pagina's tellende dagboek
van zijn eigen wereldreis op de site. Voor alle duidelijkheid: de WereldreizigersClub is niet meer dan
een opwarmertje. Een virtuele wereldreis, jezelf verlekkeren aan foto's
en opwindende verhalen op het World Wide Web en chatten en mailen met mensen
verspreid over de hele aardbol, kan volgens Wendel op geen enkele
manier wedijveren met een echte reis rond de aarde. ,,Je hoort de geluiden
niet, je ruikt de geuren niet en er kruipen geen kakkerlakken door je kamer.'‘
Wendel begon zijn website nadat hij in de zomer van 1996 terugkwam van
een trip rond de wereld die acht maanden had geduurd. ,,Ik begon heel primitief
met een paar pagina's met foto's en een paar tips. Die zaten tenslotte
nog vers in mijn hoofd. Die reis was zo een enorme ervaring, je maakt in
een week meer mee dan in een heel jaar thuis. Al die mensen die je ontmoet.
En het gevoel van vrijheid, niets te moeten. Je kunt links, rechts, vooruit
of achteruit.'‘
De reiziger had dan ook alle schepen achter zich verbrand. ,,Ik was
klaar met mijn studie en had geen werk. Om alle rompslomp te vermijden,
had ik besloten mijn huis op te zeggen. Ik had dus niets wat me bond of
waarvoor ik terug moest komen. Ik had een flinke buidel geld bij me en
nam me voor om niet terug te keren voor die leeg was. Toen kocht ik een
enkeltje Turkije'‘
Wendel wilde dat gevoel van vrijheid en intensief leven overbrengen.
,,Ik wil anderen ook enthousiast maken, en dat lukt ook wel. Ik krijg regelmatig
reacties van mensen die door de site aan hun eigen reizen herinnerd worden
of op reis willen gaan.'‘
Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn daarbuiten. ‘..8
november, vandaag was een kutdag en een behoorlijk slecht begin van een
wereldreis. Ronald en ik werden allebei ziek wakker...' Dit citaat
uit het dagboek, waarvan inmiddels vijf van de acht maanden die het beslaat
op de website te vinden zijn, laat zien dat een wereldreiziger ook weleens
tegenwind heeft. Om aspirant-reizigers een hart onder de riem te steken,
begon Wendel aan een inmiddels indrukwekkend complete vraagbaak met reistips.
Behalve de voor de hand liggende medische adviezen, vind je er bijvoorbeeld
een lijst van spullen die absoluut in de rugzak horen, tips voor reisverzekeringen
en de meest geschikte manieren om geld mee te nemen.
Om de enthousiastelingen weer met beide benen op de grond te krijgen
voegt Wendel aan de lijst ook het hoofdstukje ‘Achterlaten van het vaste
bestaan' toe: ‘Laten we realistisch blijven, als je een wereldreis gaat
maken, zie je je familie, vrienden en huisdieren een hele lange tijd of
misschien zelfs nooit meer.'
Overigens is Wendel zelf in al die van God verlaten streken, behalve
de eerder genoemde reizigers diarree tijdens de eerste dagen, nooit rampspoed
overkomen.
Nog ontzagwekkender dan de verzameling reistips is de enorme collectie
links op de site. De reiziger kan er terecht voor een lijst van alle
ambassades in ons land, hotels, campings en buitensportwinkels. Maar er
wordt ook doorgelinkt naar honderden vliegmaatschappijen, vliegvelden of
reisorganisaties. Wie alvast een auto wil bestellen op de Filippijnen vindt
er de link naar website van Dollar Rent A Car in Makati.
Een prachtige service natuurlijk, al die tips en trucs. De meeste van
de pakweg vijftien bezoekers die de club dagelijks aandoen, komen dan ook
voor deze praktische informatie. Zelfs reisbureaus weten de links te vinden.
Een tikkeltje jammer, vindt Wendel. ,,Ik geloof dat ik als autoriteit geld,
maar ik zou het natuurlijk leuker vinden wanneer ze allemaal mijn foto's
zouden bekijken, en de verhalen en het dagboek zouden lezen. Maar ik kan
me ook voorstellen dat niet iedereen zin heeft om die honderden pagina's
door te worstelen. Ik ben al blij dat ik zo af en toe een reactie krijg
van iemand die dat wel gedaan heeft. En het is een goede manier om mijn
foto's te laten zien aan vrienden in het buitenland.'‘
Een andere goed bezochte pagina van de club is het prikbord met oproepen.
Wie zich bijvoorbeeld wil aansluiten bij een groep motorrijders die gezamenlijk
Azië onveilig willen maken, kan er terecht.
Overigens is de naam Wereldreizigers Club slechts fictie, geen halsmisdaad
op het Web. Regelmatig bereikt Wendel de vraag of de club geen werkelijkheid
kan worden. ,,Die mensen stellen dan voor om elkaar bijvoorbeeld een keer
per maand in een café te ontmoeten. Ik heb daar zelf geen tijd voor.
Ik zou ook niet goed weten hoe je dat aan moet pakken. Wanneer alleen mensen
lid mogen worden die werkelijk een wereldreis hebben gemaakt, wordt het
al gauw te elitair. Maar wanneer er plaats is voor iedereen die een keer
een lange reis heeft gemaakt, dan wordt het weer veel te druk. Ik kan me
wel voorstellen dat er bijvoorbeeld een nieuwsbrief ontstaat waarin actuele
tips over visa, verzekeringen of gevaarlijke situaties zoals nu in Indonesië
worden uitgewisseld.'‘
Zelf maakt hij ook regelmatig gebruik van Internet om zich voor te bereiden
op een verblijf elders. ,,Ik moet voor mijn werk regelmatig op stap, in
Europa of Amerika. Toen ik laatst naar Frankfurt moest, heb ik eerst op
de website het vliegveld bekeken en de metroverbindingen uit gezocht. Voor
mijn laatste reis naar Kenia en Tanzania heb ik dagelijks de berichten
gevolgd in de Daily Nation, een Keniaanse krant op het Web. Daardoor was
ik op de hoogte van de problemen met de overstromingen en al die enge ziektes
die daarvan het gevolg waren.'‘
Vanzelfsprekend kunnen we binnenkort in woord en beeld meegenieten
van deze Afrikaanse avonturen. Beperkte schijfruimte bij de provider is
geen enkel probleem voor Wendel. ,, Ik heb verschillende vrienden die wel
een account maar geen website hebben. Ik kan mijn materiaal bij hen
kwijt; een kwestie van doorlinken.'‘
Langzaam maar zeker wordt de wereld ontgonnen op de website. Hoewel
de bezoeker die niet van plan is om de wijde wereld in te trekken op de
openingspagina wordt uitgenodigd om ‘zich vanuit zijn luie stoel aan de
sterke verhalen van andere wereldreizigers te vergapen', haalt de virtuele
voorstelling het volgens Wendel niet bij de werkelijkheid. ,,Reizen doe
je in het echt. Internet is handig om je voor te bereiden. Maar plaatjes
kijken is wat anders dan echt ergens zijn, echt de geuren te ruiken en
geluiden te horen. Ook chatten of e-mailen met mensen in andere landen
is niet hetzelfde als mensen ontmoeten en met ze praten. Daar komt bij
dat Internet in een heleboel landen niet bestaat of alleen is weggelegd
voor een kleine elite. Op die manier kom je niet in aanraking met een andere
cultuur.'‘
Mij heeft hij in ieder geval enthousiast gemaakt; op het moment dat
u dit leest zit ik op Borneo.