Emigratie
 

Nu ben ik zo iemand die graag van onze technische verworvenheden gebruik maakt en in verre buitenlanden met mede-dwarsliggers van gedachten wissel. Over het algemeen is er in het buitenland nu eenmaal meer werkelijkheid aan de hand dan in ons landje waarin ledigheid de agenda dicteert. Behalve het vliegtuig gebruik ik daar natuurlijk ook internet voor, een van de weinige goede kanten van de dooddoener 'globalisering'. En omdat de werkelijkheid vele malen boeiender is dan de vaderlandse neuzelarij schrijf ik hier graag over buitenlandse aangelegenheden.

Zo had ik nu kunnen schrijven over de nieuwe website van het Digital Freedom Network (www.dfn.org) een internationale club die censuur aan de kaak stelt. Op die site worden publicaties geplaatst van bijvoorbeeld activisten die in eigen land de mond gesnoerd worden, zoals de Chinees Bao Ge, Koigi wa Wamwere uit Kenya of de Algerijn Salima Ghezali.

Erg boeiend is ook de bijeenkomst Africa Telecom '98 in Johannesburg. Driehonderd telecombedrijven overleggen daar met regeringsleiders en de Wereldbank over de digitale ontginning van het Afrikaanse continent. Op dit moment zijn er in het Afrika ten zuiden van de Sahara maar twaalf miljoen telefoonaansluitingen, evenveel als in de stad Tokyo. Maar er liggen indrukwekkende plannen op tafel.
 

Maar de ergernis van vandaag zit dichterbij huis en niet eens op nationaal niveau. Want daar is alleen maar opwinding over gebakken lucht. Zo roept demissionair minister Wijers in de Herijking Nationaal Actieprogramma Electronische Snelwegen dat Nederland in de internet-voorhoede mee draait, zitten we in werkelijkheid in de grijze middenmoot. Zelfs Estland heeft verhoudingsgewijs meer internet-aansluitingen.

Dan onze veel geroemde handelsgeest. Volgens marktonderzoeker Intergron zijn er nog maar tweehonderd bedrijven die iets te koop aanbieden op het Nederlandse deel van het Web. Het bureau noemt de initiatieven ronduit 'onprofessioneel', de investeringen bedragen meestal niet meer dan tienduizend gulden. Het grootste deel van deze 'voorhoede' krijgt minder dan tien bestellingen per week binnen via de website.

Ik wil ook niet ingaan op het naieve plan van Wijers financiele collega Vermeend die meent dat de rest van Neerlands ondernemers de digitale snelweg opstormt wanneer de BTW wordt afgeschaft voor internet-transacties. Tenslotte is Btw niets meer dan een opcentje dat de klant aan de leverancier betaalt, die dat op zijn beurt weer doorschuift naar de Schatkist.

Nee, ik wilde het eens over mijn eigen bereikbaarheid hebben. Als inwoner van het buitengewest Zeeland die niet al teveel wil bijdragen aan het broeikas effect, ben ik fanatiek telewerker. Mijn telefoonrekening bedraagt meestal vierhonderd gulden per maand. Het grootste deel vertik ik naar mijn internet provider.

Twee jaar geleden kreeg ik het zweet in mijn handen van alle opdrachtgevers die klaagden dat ik nauwelijks telefonisch bereikbaar was. Dus ISDN tegen het licht gehouden..een hele investering voor een structureel onderbetaalde freelance-journalist.
Op het moment dat ik het aanvraagformulier al had ingevuld, las ik de met veel bravour gebrachte plannen van kabelexploitant Zekatel, een dochter van energiebedrijf Delta Nuts, om internet via de kabel door te gaan geven. Een kwestie van een half jaar en de grote (!) Zeeuwse steden zouden met lichtsnelheid kunnen internetten.

ISDN-aanvraagformulier verscheurd en mijn redacties verteld dat ik binnen afzienbare tijd perfect bereikbaar zou zijn. Met een sarcastisch genoegen natuurlijk, want het grootste deel van de Randstad, waar de bladen nu eenmaal gevestigd zijn, had nog geen zicht op deze science-fiction. 
Maar het half jaar verstreek en het bleef doodstil van de kant van de webmaster van Zekatel. Maanden later werd een voorzichtige proef aangekondigd met enkele tientallen abonnees in de grote stad Goes. Na het experiment zouden de andere steden snel volgen zo was de boodschap.

Inmiddels loopt de proef ten einde en vanuit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er weinig enthousiasme is bij kabelexploitant om op de ingeslagen weg verder te gaan. Er zou te weinig respons zijn onder de Zeeuwse bevolking. En Delta Nuts wil natuurlijk geen cent te veel betalen. 
De tijd dat de nutsbedrijven een substatieel deel bijdroegen aan de beschaving van onze samenleving door het nut voor de centen te laten gaan ligt ver achter ons.

Nog niet zo lang geleden was de toekomst glashelder volgens Delta Nuts. Als aandeelhouder van Enertel zou het energiebedrijf Zeeland met internet en telefonie via de kabel doen opgaan in de vaart der volkeren. 

Maar de energiebedrijven Edon, Eneco, Pnem en Delta Nuts, hebben inmiddels Enertel via een heuse coup voor 200 miljoen in de uitverkoop gedaan. De andere aandeelhouders, van wie een deel de schrik in de benen had vanwege de gigantische concurrentie op de telecommarkt, raken hun aandelen kwijt aan het Amerikaanse WorldPort. De eerder genoemden, ' de bende van vier', behouden een minderheidsaandeel. Enertel krijgt een indrukwekkende eigenaar. WorldPort is een luchtfietser op de mondiale telecommarkt waar miljarden als wisselgeld over tafel gaan. Het bedrijf slaagde er vorig jaar in om op een omzet van vijf miljoen gulden (u leest het goed) een verlies te lijden van zeven miljoen. Een geduchte speler die heeft aangekondigd geen interesse te hebben in telefonie voor de consument, maar uitsluitend in het glasvezelnet van Enertel als verlengsnoertje naar de rest van het continent.

Misschien moet ik maar emigreren naar Middelburg in Zuid-Afrika. Daar schijnen ze binnenkort hoogwaardige telecomverbindingen te krijgen. 
 
 

ziet u geen menubalk links?

klik dan hier!