Jacoba Adriana Hollestelle (1937-2002) Conny Vandenbos

Jacoba Adriana (Conny) Hollestelle (B-VII-f-1) werd geboren op 16 januari 1937 in 's-Gravenhage, waar haar vader Johannes Antonius Hollestelle een dameskapsalon had. Hij was getrouwd met Petronella Werner. Conny was het oudste kind en enige dochter uit het huwelijk. Haar twee broers scheelden drie en zes jaar in leeftijd. In de oorlog raakte haar vader zijn kapperszaak kwijt door een bombardement en begon een nieuwe zaak in Rijswijk. Conny zag niets in het kappersvak en ging al op elfjarige leeftijd naar de HBS in Den Haag. In die tijd kreeg zij balletlessen en volgde ze zang en spraaklessen. Haar eerste landelijke bekendheid kreeg zij als Conny van den Bos in 1960 door een interview in het KRO radioprogramma 'Springplank'. Dit programma gaf aandacht aan amateurs met verschillende talenten. De naam Van den Bos was de achternaam van haar eerste man, die zij na de scheiding bleef gebruiken en na haar internationale doorbraak als artiestennaam gebruikte op Amerikaanse wijze geschreven: Vandenbos. Uit dit huwelijk is een dochter geboren, Karin. In 1961 trad zij op in de 'Bruce Low-show' van de VARA. In dat jaar werd zij ook gekozen voor het Knokke Songfestival en zij legde daarmee de basis voor een grote bekendheid in Nederland als zangeres van oorspronkelijke Nederlandstalige liedjes van een kwaliteit en sfeer als goede Franse chansons. In de eerste jaren spraken haar liedjes nog niet het grote publiek aan, maar Conny ging verder met haar eigen repertoire, gesteund door mensen als Ton Kool en Manus Willemse. In de jaren 1964 en '65 brak zij door bij het Nederlandse publiek. In 1964 kreeg zij een eigen televisieprogramma 'Zeg maar Conny'. Zij kon daar haar eigen liedjes presenteren. Het programma was een groot succes. In maart 1965 vertegenwoordigde zij Nederland op het Eurovisie Songfestival in Napels. Over haar optreden daar met het liedje ''t Is Genoeg' het volgende: "Haar 'chanson noir'-achtige liedjes zo intensief en fel gebracht, gecombineerd met haar opmerkelijke persoonlijkheid brachten haar lang en nadrukkelijk applaus; Dolf van der Linden rende naar de kleedkamer en zei: "Nou, als Nederland dit jaar niet bij de top eindigt, hoeven we voortaan nooit meer mee te doen, want je hebt het geweldig gedaan!" De jury met al haar doorzichtige over-en-weer balspel tussen de Franstalige en Scandinavische blokken, zette Conny hoog, en zij zou zeker bij de eerste drie zijn gekomen als men het Nederlands verstaan had." Het songfestival bezorgde haar zowel nationaal als internationaal bekendheid. Radio en televisie kregen in de jaren '60 meer en meer belangstelling voor haar en ook haar platen kregen steeds meer succes bij het grote publiek. Ze deed mee aan diverse festivals zoals Sopot en Split en maakte tournees door een aantal Europese landen met haar eigen tour de chant. Ook deed zij een aantal optredens in Suriname en de Nederlandse Antillen. In 1966 trouwde zij met musicus Ger Faber. Uit dit huwelijk is een zoon geboren, Jeroen. Haar eerste grote hit werd het lied 'Ik ben gelukkig zonder jou' van Hanny Meijler en Peter Koelewijn, dat naar de zesde plaats op de hitparade tussen de beat- en protestsongs uit die tijd steeg. De tekst van het lied was een van de eerste met een meer emancipatorische inhoud. Kort daarna maakte zij haar eerste langspeelplaat (1967), getiteld 'Conny Vandenbos'. Met deze plaat kon zij haar veelzijdigheid accentueren van het satirische tot het melancholieke-romantische. Andere bekende nummers uit het einde van de jaren '60 waren 'Paleis met Gouden muren' (ook van Hanny Meijler en Peter Koelewijn), 'De man van mijn hart', 'Ik geef een feest', 'Frankie', 'Raak me niet aan', 'Blij zijn' enz. De twee albums die in dit tijd verschenen waren getiteld 'Vrouwen zijn vrouwen' en Liedjesalbum'. In het begin van de jaren '70 veranderde de zangstijl van Conny Vandenbos in een meer romantische stijl. Zij zong toen liedjes als 'Roosje m'n roosje' en 'Sjakie van de hoek'. Haar tekstschrijvers waren Herman Pieter de Boer, Gerrit den Braber, Han Dunk, Gerard Cox en Astrid en Lennaert Nijgh. Langspeelplaten uit die tijd waren 'Een vrouw van deze tijd' (met de gouden hit 'Roosje m'n roosje'), 'Van dichtbij', 'Zo wil ik leven', 'Licht en schaduw', 'Over liefde' en 'Het beste van Conny Vandenbos', lp's die met goud, platina en diamant werden bekroond. In 1977 kreeg Conny Vandenbos een Edison, alsmede de Gouden Harp van Conamus. Andere prijzen die zij in die tijd ontving waren twee productieprijzen en de Edith Piaf trofee. In 1979 werd ze in België 'Vrouw van het jaar'. In 1980 verraste zij haar fans met een LP met liedjes van Janis Ian: 'Conny Vandenbos zingt Janis Ian'. Op deze langspeelplaat staat het duet 'Don't leave tonight', dat zij samen met deze Amerikaanse zangeres zingt. In de jaren '80 ging Conny ook meewerken aan televisieprogramma's. Zo stond zij een seizoen in de André van Duin revue en een theatershow met Ted de Braak. Ook zelf presenteerde zij televisieprogramma's en speelde twee seizoenen in de musicals 'Boefje' en 'Heimwee'. Albums die in die tijd van haar verschenen waren 'Vogelvrij', 'Net als iedereen' en 'Het mooiste van Conny Vandenbos'. Naast zingen ging ze het radioprogramma 'Close Up' presenteren bij de TROS en ook kreeg zij een eigen programma bij Radio Utrecht en Radio Gelderland. In de jaren '90 heeft zij een eigen programma, getiteld 'Thee met Conny', bij de commerciële radio-zender 'Radio Noordzee', waarin zij aandacht geeft aan Nederlandse artiesten. Ook werkte ze mee als panellid in het spelprogramma 'Zo Vader Zo Zoon' van de NCRV. De afgelopen jaren heeft Conny bijna jaarlijks een album afgeleverd. In 1987 'De mooiste dag' (met 'Wat ben ik blij dat er liefde bestaat'), in 1989/1990 'Wie weet wat liefde is' met de gelijknamige hit. In 1992 'Conny Vandenbos - nu', 1993 '14 Grootste hits van Conny Vandenbos (goud), 1995 'Vriendschap' (meer dan 50.000 exemplaren verkocht) en in 1996 de albums 'Het beste' en 'Goed voor goud'. Op zondag 7 april 2002 overleed Conny Vandenbos na een kort ziekbed aan longkanker. Zij is 65 jaar geworden. Meer informatie over Conny Vandenbos op de website van het Nationaal Popinstituut. Zie ook: www.connyvandenbos.com en Wikipedia