Route Zeeland, Zuid-Holland en Brabant
Net over vijven stap ik Café de Vrede tegen over de kerk in Ossendrecht binnen. Robert Leduc, voorzitter van ERN, was nog aan het uitpakken. Na een bakske koffie kreeg ik mijn stempelkaart en al gauw werd het drukker in het Cafe, er waren nieuwe maar ook alweer heel wat bekende gezichten.
Om 6.00 was de start van de groep, maar tijdens de briefing van Robert Leduc kon Job zijn stempelkaart niet halen, dus wij (Job, René, Rob en ik) reden 6.10 weg. Bij de eerste 10 kilometer hebben we een afslag gemist en ik kwam later ten val. Met mijn achterband ging ik naast het asfalt en ik maakte een snelle schuiver over het rijkelijk met grind bestrooide asfalt. Gelukkig deed mijn derailleurbeschermer zijn werk, anders was het afgelopen met de derailleur en/of naafversnelling. De 1.5 liter petfleshouder was afgebroken, mijn arm en bil voorzien van een grind tattoo, broek kapot en naar ik denk mijn rechtercrank iets verbogen. René die achter mij reed kon me ternauwernood ontwijken.
Na van de schrik te zijn bekomen hebben we de juiste afslag gevonden. Bij de A58 was een geheime controle, voorzien van een Liga gingen we verder de Zak van Beveland in. Via het verlaten veerplein in Kruiningen over het sluizencomplex Hansweert tussen de fruitbomen met bloesem door naar Nieuwdorp. Voor Nieuwdorp zijn we illegaal de weg naar de Westerscheldetunnel overgestoken. Om 10.00 uur kwamen we in Zoutelande bij de 1e controlepost aan, hier hebben we een boterham genuttigd en een warme choco. Het weer was nog steeds boven verwachting, haast geen wind, niet koud, wel bewolkt.
Op naar de Oosterscheldekering. Onderweg kwamen we een Limburgse randonneur tegen, met een framebreuk. De horizontale buis was uit de lug die aan het balhoofd zit. Wij konden helaas niets doen dus we zijn verder gegaan. Op de Oosterscheldekering begonnen er wat donkere wolken boven ons te vormen en net toen we de kering over waren begon het te hozen. Onder het viaduct hebben we wat regenkleding aangedaan. Het zag er niet naar uit dat de regen zou minderen, dus naar controlepost 2 een BP pomp. Daar kwamen we weer de Limburgers tegen, het frame was aan elkaar gespannen met een spanband. Een monteur van de ANWB heeft er nog een superlijm ingespoten, zou het houden?
In de stromende regen zijn we weer op pad gegaan naar Ouddorp. Voor de Brouwersdam de parallelweg aan de zeezijde genomen ipv het fietspad (dus niet de rode bordjes) om boven op de Brouwersdam het fietspad te nemen. Vanaf de dam heb je gewoonlijk een prachtig overzicht, nu was het een waterballet. In Ouddorp zijn we na de 3e stempel aan de soep en kroket gegaan. We hebben de conclusie getrokken dat we met de buien meerijden en dat het gewoon een kwestie is van doorfietsen. Nat waren we al. Bij Melissant waren wij getuige van de ravage na een frontale botsing. We moesten letterlijk tussen de blikken door, om de weg te vervolgen. Goeree-Overflakkee buiten de kust strook een beetje saai eiland.
Via het Hellegatsplein en de Haringvlietbrug zijn we de Hoeksewaard ingereden. Over een prachtige dijk (die ik overigens meerdere keren heb gefietst) kwamen we in Strijen aan. Stempel nummer 4 op de kaart. René had inmiddels ernstige last van zijn knie in besloot te stoppen, zijn vader zou hem vanuit Middelburg komen ophalen. Het was droog, geen regen meer.
Na de koffie zijn we door gegaan naar de kiltunnel, waar ik in de afdaling 54 km/u kon klokken, omhoog beduidend langzamer. Op de weg naar de Moerdijk kwam ik niet meer vooruit, ik was niet overdreven moe, kon geen vals plat vaststellen, geen tegenwind, maar na een kilometer of drie realiseerde ik me, dat ik wel eens een lekkenband zou kunnen hebben. Ja hoor, achterband helemaal plat, na 5200 km mijn eerste lekkenband en hopelijk niet het gevolg van de nieuwe keuze buitenband. Ik heb een nog wat oudertype naaf, dus 15mm moeren los maken, boel demonteren, nieuwe binnenband, pompen, monteren, pompen, en gaan.
Via een speurtocht langs opgebroken en in aanleg zijnde wegen komen we in Zevenbergsche Hoek, waar we bij Café de Zwaan stempel 5 halen. De geur van het eerder gepasseerde cafetaria konden we niet weerstaan, dus driemaal patatje stoof en een frikadel.
Met een dikke buik zijn we de laatste etappe ingegaan. Met enige tegenwind zijn we via de bekende Eustaff routeplaatsen zijn we weer in Ossendrecht aangekomen. Robert had net afgesloten, maar zag ons aankomen. Om 22.20 waren we binnen achter een Brugs Witje.
Samenvatting
Mentaal, 5
Gevoel, natte tocht - erg veel regen
Werkelijk gereden 309, volgens routesheet 307
M-Avg 25,3 km/u
Avg 19,3 km/u
Lering voor het volgende brevet:
Minder lange pauzes
Hogere kruissnelheid
