19 april 2003 / BRM
300 St Randonneur / start Lonneker
Deze keer op zaterdag om 2.00 uit de veren en een halfuur
later in de auto op weg naar de startplaats van de BRM 300 in Lonneker,
georganiseerd door St. Randonneur. Om 5.00 draaide ik het pleintje voor het café
Sprakel op. Op het pleintje waren al de nodige verkleedpartijen en fietsmontage
clubjes bezig.
In het café kon ik voor het eerst John Omlo de hand
schudden, via de Yahoo-Group hebben we zo’n 6 maanden contact. Door de
voorinschrijving lag de stempelkaart netjes klaar. Bij de waardin Mariëlle heb
een kopje koffie genomen, ook zij had ook een kort nachtje van een uur of twee
gehad, was overigens aan haar niet te zien. Het werd steeds drukker in het café,
er zouden zo’n 90 deelnemers zijn (waarvan ik inschat 25% Duits).
Buiten kwam ik Hans Wessels met zijn Quest tegen. In een
groot peloton gingen we om 6.00 de donkere vroege morgen in. Niet alle rijders
waren voorzien van verlichting. Het was frisjes en er stond niet te veel wind.
Ook waren hier de fietspaden en andere obstakels de remmers van het peloton. Na
20 kilometer ben ik in een lager tempo gaan rijden en het peloton verlaten. Het
peloton kan me (nog) niet bekoren, met de tempo wisselingen lijkt het wel een
interval training en die doe ik liever niet op een driehonderd kilometer. Op een
moment ben ik samen gaan rijden met een Duitser Gerd Blumenstiel uit Dortmund,
het tempo was ongeveer gelijk. Steeds verder weg zagen wij een glimp van het
peloton.
Bij de geheime controle post in ????
werd ons een kopje koffie aangeboden, waarbij wij ons op een huisgemaakte
appelpunt mit sahne trakteerden. In
Balkbrug was de eerste controle bij een benzinestation, aangezien de liggers bij
Nasca waren uitgenodigd zijn we na het verkrijgen van de stempel gelijk
doorgereden naar Nijeveen. In
eenvoudige maar nette overzichtelijke zaak werden we door Henk en Monique
ontvangen, Gert L. stond nog aan de koffie. Gert was zijn week oude Nasca Fiero
aan het inrijden (800 km in een week). We mochten nog een kijkje nemen in de
assemblage werkplaats achter de winkel. Vier fietsen worden tegelijkertijd op
klantspecificatie afgebouwd. Zelfs John Omlo kwam met zijn “volg”auto een
kijkje nemen.
100 kilometer gereden en nog 50 kilometer te gaan naar Sint
Nicolaasga. Net buiten Nijeveen worden we ingehaald door een tweetal rijders,
"ben jij Robert, ik ben Pierre", ook vanuit de PBP Yahoo-group. We
komen door een prachtig stuk van Nederland, rietsnijders, natuurgebieden
(weerribben), rustige wegen. Wel was de wind flink aangewakkerd naar een 5e.
Op 133 km reden we de eerste keer echt verkeerd. In een onoplettendheid had ik
de aanwijzing Ringvaart te letterlijk genomen, Ringvaart was een weggetje 2
kilometer achter ons. We besluiten om door te rijden naar Echten om daar weer
richting Oosterzee te rijden. Net voor Echten zagen we een witbordje Lemmer
(alleen fietsers), leek ons een aardig alternatief voor de provinciale weg.
Helaas, na 2 kilometer gaat de weg over in een schelpenpad, slingert langs de
sloten, niet zo’n geweldige keuze. Gerd komt met zijn achterwiel naast de
verharding en komt ten val, niets is er beschadigd.
Er zijn genoeg tafels in het Café in Sint Nicolaasga bezet
om de eigenaar vrolijk te maken. Na een omelet ham-kaas en koffie worden we weer
warm. Het is best fris met die wind en temperatuur. De Friezen aan de bar hangen
begrijpen er weinig van, uit Zeeland, fietsen van uit Enschede naar hier.
(begrijp ik het nog?). Na de watervoorraad weer aangevuld te hebben vertrekken
we naar Pesse, de 3e stempelpost.
In Heerenveen maak ik een interpretatie fout van de
aangeven wegomlegging voor fietsers (Mildam), 2,3 kilometer en nogmaals terug.
Voor Vledder worden we ingehaald door een jonge Duitse vrouw, zij had zich
verslapen en was daardoor niet om 6.00 gestart. Na enkele kilometers kwam er een
kruising waar we rechtdoor moesten, daar was zij het niet mee eens en sloeg
linksaf, we hebben nog geroepen en gewenkt maar zonder effect. Vastberaden ging
zij naar het noorden, terwijl we naar het zuiden/zuid-oosten moesten. We hebben
haar niet meer teruggezien. Bij het prachtige NP Dwingelderveld krijgen we een
flinke regenbui over ons heen. In Pesse hebben we gestempeld, wat gedronken en
weer doorgereden. Het was inmiddels 18.00 geworden.
Een beetje onverwacht kon ik ’s avonds weer mijn Son naaf
testen. Ik had verwacht voor het donker binnen te zijn, maar vooral de harde
wind en de meer kilometers hebben het tijdstip doen verlaten. Onderweg was het
aarde donker en we werden opgeschrikt door een groot donker dier dat naast het
fietspad liep. Ik weet niet wat het was, maar ik (Gerd achteraf ook) was blij
dat ik er snel langs was. Bij 296
km moeten we een afslag Oldenzaal hebben, die zag ik niet op het (wit/rode)
bordje staan, dus door fietsen. Toen we in Deurningen aankwamen, wisten we dat
we ergens een bordje gemist hadden, of …. Ja wel, het bordje niet goed
gelezen, weer 7 kilometer voor niets. De volgende rit zit ook de hoofdlamp in
mijn tas.
Na een twijfelachtige rit (wel goed gereden) door Oldenzaal,
zag ik weer herkenningspunten en de aanwijzing naar Lonneker. Na 5 kilometer
konden we onze kaart op de tap leggen voor de laatste stempel die Mariëlle om
22.30 plaatste.
Na afscheid te hebben genomen van Gerd ben ik in de auto
gestapt om terug te rijden naar Zeeland. Na een uur rijden heb ik op een
parkeerplaats een tukje gedaan, uiteindelijk was ik om 2.30 weer thuis.
Samenvatting
Mentaal, 3
Gevoel, zware tocht (veel harde wind)
Werkelijk gereden 327, volgens routesheet 309
M-Avg 23,4 km/u
Avg 19,8 km/u