ONDERD JAER

't ouwe mensje wor noe onderd

Ze zit zô netjes anheklêêd

Om allef êên mô z'op de foto

Ze zat om tien uren a hrêêd

En eih'luk wil ze hlad hin drukte

Omda ze nie om drukte heeft

Z'is a tevree mi d'r bakje koffie

Z'is a blie da ze nog leeft

Da ze nog leeft, ut is 'n wonder

't is 'n wonder, ja 't is waer

Ut is zô moeiluk te heloven

Mè ze wor noe...ze word' onderd jaer

Ze stoeng zô netjes in de krante

'n mooie foto op pahina elf

Ze was wè hrôôs, mer ok verlehe

Wan ouwer worre dat hieng vanzelf

En 't was zô druk op de receptie

Di waerer zelfs uut butenland

Ze wist nie wie, 't was lang heleë

Ze kreeg van zôvee mensen 'n and

'n and, 'n kus, de beste wensen

De beste wensen en nog vee jaer

Ze kon 't nog altied nie beseffe

Mè ze was noe...ze was onderd jaer

Ze hieng ni bed, ze was verslete

'n tenger mensje zonder kracht

Ze wier uuteind'luk nooit mi wakker

Vredig sliep ze in, die nacht

En voe de twidde keer die weke

Stoeng ze in de PZC

Op pahina acht, mie 'n zwart randje

En alle lezers leefden mee

Ze leefden mee mi de femielje

Die was heschokt, mer ok dankbaer

Da ze zô oud a mahhe worre

Wan ze was toch...ze was onderd jaer.