‘k Et lang ’n mooi verhaal evonde
Van die wieze uut ut ôôsten
Van die kribbe en die stal
Van die sterren an de hemel
Van dat goud en van die mirre
Mer ik was in m’n hedachten
Toch ut meest van al betrokke
Bie die herders in de velden
En dan dienk ik an die plaetjes
Die ‘k op zondagschole spaerden
Die ak kreeg omdak ’n vesje
Uut m’n ôôt kon declamere
Op die plaetjes van de kersdag
Stoenge schaepen en kamelen
En herdertjes bie nachte
Mie blôôte voeten in sandalen
En aj noe dienkt da ‘k ut nie koud kreeg
Bie ut kieken ni die plaetjes
Ik miek zonde van die herders
Die zô trouw de wachte iewe
Mie blôôte voeten in sandalen
En die Jozef en Maria
Zatte wermpjes in ‘n stal
En bleve lekker uut de kouwe
’t Ei wè nehen jaer heduurd
Voorda ‘k behreep oe attut zat
Da ’t dihinter beter weer was
En ’t simbolies hoed bedoeld was
Van die herders en d’r schaepjes
Mè ut was ok zô verwarrend
Sneeuw en kouwe ier in Zeeland
En blôôte voeten in sandalen