Deze pagina
heb ik speciaal gemaakt voor mijn bijzondere vriendin Lioba.
Lioba en ik
leerden elkaar zo'n 5 jaar geleden kennen via een advertentietje die zij
in het maandblad "Kinderen" had gezet. Daarin zocht ze
penvriendinnen en geboortegedichtjes om haar eigen verzameling uit te
breiden. Omdat ik vroeger heel graag brieven schreef, maar vooral omdat
ikzelf ook geboortegedichtjes spaar, besloot ik haar te schrijven in de
hoop van haar ook een aantal gedichtjes terug te krijgen. En zo ontstond
onze vriendschap...
Direct in onze
eerste brieven al bleken we zoveel overeenkomsten en dezelfde interesse
te hebben dat we vaak "uitgeroepen" hebben (in schrift dan)
dat het bijna geen toeval meer kon zijn. Allebei moeder van 2 jonge
kindjes, beiden werkzaam als secretaresse, samen gedreven verzamelaars
van geboortegedichtjes en niet lang daarna alle andere soorten
gelegenheidsgedichtjes/versjes, allebei verslaafd aan de computer en
internet, allebei gek op paarden, weg van country graphics,
MSN-chats en ga zo maar door! Ik heb ons al enkele malen "gelijkgestemde
zielen" genoemd...
Zodra wij
allebei over een eigen computer beschikten vlogen de e-mails
heen-en-weer, als snel opgefraaid met mooie briefpapiertjes. Het duurde
dan ook niet lang of we besloten 2 van onze hobbies, de gedichtjes en de
computers, te combineren en na flink wat maanden brainstormen én hard
werken van vnl. Lioba was daar onze gezamelijke website. Een website die
je echt eens moet bekijken natuurlijk, dus hier de URL: www.gedachten-gedichten.nl.
En meteen vanaf de start waren we inmens populair, de teller liep hard
op en binnen korte tijd zo ook de dataverkeer-limietoverschrijdingen van
onze gratis provider. Noodgedwongen gingen we dan ook op zoek naar een
andere (betaalde) provider en tot nog toe mogen we ons nog steeds via
hun server presenteren. Want ook hier overschreden we ruimschoots hun
dataverkeer-limiet en om torenhoge kosten te vermijden moesten we wel op
zoek naar "sponsors".
En zo bestaat
onze vriendschap nog steeds, als we de kans krijgen bezoeken we elkaar
ook in levende lijve, maar dat is niet eenvoudig wanneer je ruim 200 km.
bij elkaar uit de buurt woont. In al die jaren hebben we elkaar
door-en-door leren kennen, we weten vaak precies hoe de ander denkt of
reageren zal en delen elkaars mooie en minder mooie momenten.
Hoe
beter hier te eindigen dan met het uitsschrijven van de wens
dat
er nog vele, vele jaren van vriendschap mogen volgen!
Graphics by: