Mijn eerste bezoek was in 1988, vlak voordat de Mug 15 jaar bestond. Een rekensommetje leert dat De Mug dus in 1998 25 jaar bestaat.
De eigenaar is Barend Midavaine.
De naam komt van de vorige eigenaar. Zijn karakter was zodanig, dat hij vaak de mug genoemd werd.
Het is een Braai-Tapperij, voornamelijk bekend van z'n spare-ribs. Maar ook van de bierkaart.
De Mug is lid van de Alliantie van Bier Tapperijen.
Dit geeft ons als bezoekers in ieder geval een landelijk Bier van de Maand.
Ook vinden er regelmatig Bierproefavonden plaats.
Maar nu terug naar 1988
Zaterdagavond was het vaste prik. ´s/avonds naar De Mug.
Maar waarom. Omdat ter ere van z´n 15/jarig bestaan er een eigen bier was gebrouwen
En wel het Mug Bitter.
Zelf ben ik zo´n beetje een anglofiel met een voorkeur voor het Engelse Bitter, dus zo´n soort bier, was voor mij Spekkie voor het Bekkie
De veelvuldige bezoeken aan de Mug leverde daarnaast ook nog andere leuke dingen op.
Samen met een toenmalige vaste bezoeker een paar banden met muziek samengesteld.
Op een zaterdag zag Barend me lopen en vroeg of ik geen zin had mee te doen met een blind date/weekend van Oemoemenoe, de plaatselijke rugby/club. Leuk!
De nodige atletische bezigheden op het rugby/veld en een hardloop/kroegentocht door de binnenstad, onder het motto
Ik sta er vierkant achter, ik kom er rond voor uit. DE MUG
Het moeilijkste van de tocht was een oversteek per vlot over de veste.
Zorgen, dat je er niet inviel, want dan kon je echt gaan douchen.
De volgende dag± Rugby spelen. Ik dacht dat ik wel iets van de sport afwist, maar dat viel wat tegen.
Je moet er toch stevig tegenaan. Vergeleken met gewoon voetbal, vond ik het wel sportiever.
´s/avonds barbecue etcetera.
Van het een, komt het ander. Barend vroeg me of ik wilde helpen tijdens een braderie.
Met een standje blind Bier proeven en na afloop geholpen met de hele zooi opruimen en nog lekker gegeten op de koop toe.
Het allerbeste wat ik heb overgehouden aan de Mug is mijn vriendin, die ik daar heb leren kennen.
We gaan er nog steeds bijna elke zaterdagmiddag wat drinken, samen met onze vrienden Peter en Charo.
Peter heb ik leren kennen, toen ik na boodschappen doen op de zaterdagmiddag nog even wat ging drinken.
Het contact is gebleven en daarmee een vriendschap ontstaan.
Peter is net als ikzelf een fervente Mug Bitter drinker. Dit ´´ontaarde´´ zelfs in een vraag van Barend of we mee wilden doen in een jury. We moesten kiezen wie van de amateurbrouwers van Walcheren en de Bevelanden het beste het Mug Bitter had geevenaard.
Begin vorig jaar kochten we hond en natuurlijk, ook die moest mee naar de Mug.
Het resultaat is voor iedereen zichtbaar als je wat rondloopt door de Mug.
Bekijk de foto maar eens, die naast de foto van Fransje hangt.
Een Shar/Pei aan het bier. Dat lijkt tenminste zo. Wel is ze verzot op een likje schuim zo af en toe.
Fransje is trouwens ook zo´n figuur, die je niet gauw vergeet. Elke zaterdagavond eindigde hij z´n ronde in de Mug. Hij verkocht pennen etc. ten gunste van het Rode Kruis. Een heel aardige man, niet opdringerig of wat dan ook.
In de Mug dronk hij z´n laatste kopje koffie en dan weer terug naar huis.
Ik vind het een terecht eerbetoon, dat er een fote van hem hangt.