Hiernaast een opname van Corrie Duinker op circa 16-jarige leeftijd, omstreeks 1912. Het is een detail uit een schoolfoto van de H.B.S.

Na de lagere school volgt ze ook de H.B.S. te Harlingen, wat in die tijd voor een meisje zeker nog niet gewoon is. Haar vader heeft alleen de lagere school gevolgd, maar is vastbesloten zijn kinderen een betere start te geven.
Ze doet in 1914 met goed gevolg eindexamen.

Na haar eindexamen volgt ze haar één jaar oudere broer Paul naar de grote stad: Amsterdam. Haar vader heeft aan de Overtoom 309 een woning gehuurd, enerzijds met het oog op zijn zaken, maar anderzijds om de kinderen in staat te stellen een opleiding in de hoofdstad te volgen.

In navolging aan haar moeder besluit ze zich in te schrijven aan de kweekschool. Op 21 november 1914 krijgt ze de Acte van Bekwaamheid voor huis- en schoolonderwijs in de vrije en ordeoefeningen der gymnastiek uitgereikt. De opleiding verloopt voorspoedig, en op 18 april 1917 mag ze de Acte van Bekwaamheid als Onderwijzeres in ontvangst nemen.

Haar broer Paul, die geneeskunde studeert, raakt bevriend met Kees Griep, een jaargenoot die uit het verre Zeeland afkomstig is. Paul neemt Kees wel eens mee naar het huis aan de Overtoom, en daar ontmoeten Cor en Kees elkaar voor het eerst. Kees vraagt haar mee uit naar de festiviteiten van de studentenvereniging waar hij lid van is, de U.S.A., en de liefde bloeit op. Ze verloven zich op 20 juli 1917.

Een foto van het verloofde stel op Vlieland,
gemaakt door broer Paul Duinker (1917).
Kees draagt een pet met daarop de 'Duinker-vlag'.

Hiernaast een van de vele enveloppen die Cor van haar verloofde ontving.
Ze heeft ze allemaal bewaard. De brieven zelf zijn op verzoek van
mijn grootvader na zijn overlijden in de open haard terechtgekomen.
Cor woonde in die tijd in bij een tante van Kees, Marie Steketee-Verplanke.
Haar man, Cornelis Steketee, was gemeentesecretaris van Oudendijk.

Cornelia Anna Duinker krijgt een aanstelling als onderwijzeres aan de Openbare Lagere School te Beets (Noord-Holland), en werkt daar enige tijd.
Het is voor haar en haar verloofde een moeilijke periode, want de afstand maakt het moeilijk elkaar regelmatig te zien. Vrijwel iedere dag schrijven ze elkaar een kaartje of brief.
Met ingang van 1 januari 1922 wordt ze benoemd tot tijdelijk hoofd der school te Beets. Deze aanstelling is echter niet van lange duur, want op haar verzoek wordt haar per 1 maart van dat jaar eervol ontslag verleend.

In mei 1922 studeert Cornelis Griep af aan de Universiteit van Amsterdam. Hij gaat op zoek naar een huisartsenpraktijk, en slaagt daar heel spoedig in: per 1 juni 1922 wordt hij aangesteld als gemeentearts van Heinkenszand, een dorp in de zak van Zuid-Beveland.

Na vijf jaar verloving is het dan zover. Cor en Kees trouwen te Amsterdam, op 27 juni 1922. Er ontstaat dat jaar trouwens een dubbele band tussen de families Duinker en Griep, want in september wordt het huwelijk gesloten tussen Paul Duinker en de zus van Kees, Neeltje Griep.

VAKANTIES OP VLIELAND

De banden met Vlieland worden allerminst verbroken. Evenals haar broers en zusters bezoekt Cor regelmatig haar ouders aldaar.
Ook de kinderen worden van jongs af aan meegenomen naar Vlie. In de schoolvakanties verblijft Cor met de kinderen vaak langere tijd op het eiland. Wekenlang strand, zon en zee, prachtig voor het kroost! Ze logeren dan met z'n allen in "Honk", het huis van haar ouders in de Dorpstraat van Oost-Vlieland. Later, als het gezelschap te groot wordt, huren ze een huisje in 'Duinkersoord'.
Kees blijft achter in Heinkenszand, aangezien hij de praktijk niet zo lang alleen kan laten. De man van hun huishoudster brengt Cor en de kinderen met de auto naar Harlingen, van daaruit nemen ze de boot naar Vlieland.
Als Kees achterblijft schrijft hij wel iedere dag een deel van een verhaaltje, wat hij dan opstuurt naar Vlieland. Daar leest Cor het voor aan de kinderen.

Zeeland ondervindt aanvankelijk weinig last van de oorlogshandelingen, voedsel is in deze landelijke omgeving geen probleem. Wel sluit Kees zich aan bij de estafette van Medisch Contact, en helpt hij de verzetsbeweging waar hij kan. Dit brengt voor het gezin de nodige spanningen mee.
Op 29 augustus 1944 gaat het mis. Kees wordt door een van zijn dorpsgenoten verraden, en als politiek gevangene overgebracht naar de strafgevangenis van Middelburg. Van daaruit zal hij op transport gezet worden naar één van de kampen. Het huis aan het Clara's Pad wordt door de bezetter gevorderd, en Cor en de kinderen moeten onderdak zoeken bij vrienden.
Op Dolle Dinsdag (5 september 1944) weet Kees echter, met behulp van een bewaker, te ontsnappen uit de gevangenis.
Zes weken later wordt Heinkenszand door de Canadezen bevrijd, en kan Kees terugkeren naar zijn gezin.

In 1945 verhuist het gezin van Heinkenszand naar Goes. Ze betrekken het huis Wilhelminastraat 3.
In 1947, als Kees de praktijk van dokter Looijen te Goes over kan nemen, verhuizen ze opnieuw, nu naar de binnenstad. De praktijk is gevestigd aan de Ganzepoortstraat 6, en daar gaan ze ook wonen.

Hiernaast een foto genomen in de tuin achter het huis aan de Ganzepoortstraat. De foto heeft als titel 'ons viertal', en toont Cor met haar drie dochters Attie, Iet en Nannie. De tuin was via de deur in de schutting bereikbaar vanaf de de Oostwal; vandaar het niveauverschil.

In de tweede helft van de vijftiger jaren, als de kinderen de deur uit zijn, krijgt Cor meer tijd voor maatschappelijke activiteiten. Ze raakt betrokken bij de locale politiek, en wordt in 1958 gemeenteraadslid van Goes voor de VVD.
Bestuurlijk is dit een woelige tijd voor de gemeente Goes. Er ontstaat onrust omdat de verbouwing van de ambtswoning van burgemeester Michaelis veel meer gaat kosten dan oorspronkelijk geraamd. Er zou sprake zijn van "verschrijvingen". In december 1959 wordt een commissie ad hoc ingesteld om het beleid van B & W te onderzoeken. Cor is een van de vijf leden die zitting heeft in deze commissie.

Het rapport is zeer kritisch, en leidt tot een justitieel onderzoek. In oktober 1960 wordt burgemeester Michaelis van Goes door de Minister van Binnenlandse Zaken op non-actief gesteld.
Op 16 november 1960 wordt het rapport van de commissie ad hoc behandeld in de Goese gemeenteraad. Het wordt een dramatische vergadering, waarin uiteindelijk alle drie de wethouders van Goes hun ontslag indienen. De kwestie haalt uitgebreid de landelijke pers, en minister Toxopeus van Binnenlandse Zaken moet kamervragen beantwoorden. Hij belooft een "streng onderzoek"

Een week later worden drie nieuwe wethouders gekozen, waaronder Cornelia Griep-Duinker. Ze accepteert haar aanstelling "schoorvoetend, in het bewustzijn niet tegen de heren opgewassen te zijn, maar met het voornemen haar best te zullen doen" (De Stem, 24-11-1960).
Ze wordt belast met de portefeuille onderwijs.

Op 27 juni 1962 vieren Cor en Kees hun 40-jarige echtverbinding met een diner in 'De Korenbeurs' in Goes.
Ze krijgen van de kinderen een koelkast, een nuttig cadeau !